Πλειστηριασμός πλοίου. Έννοια “τελευταίου λιμένα”

Πλειστηριασμός πλοίου. Έννοια “τελευταίου λιμένα” 150 150 Γιώργος Κοπακάκης

thumbs.dreamstime.com/b/detail-huge-old-ship-ch...

Άρειος Πάγος (Α2 Τμήμα)

Αριθμός απόφασης: 1421/2019

Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου, τόμος 2020, σελ. 130.

Πρόεδρος: Γ. Λέκκας (Aντιπρόεδρος Αρείου Πάγου)

Εισηγήτρια: Μ. Κουβίδου (Aρεοπαγίτης)

Δικηγόρος αναιρεσείοντος: Γ, Φώσκολος

Δικηγόρος αναιρεσιβλήτου: Ι. Δεληκωστόπουλος, Γ. Κοπακάκης

 

Π ε ρ ί λ η ψ η

Πλειστηριασμός πλοίου. Η σειρά κατάταξης των προνομιούχων απαιτήσεων διέπεται από το δίκαιο του τόπου διενέργειας του πλειστηριασμού (lex   fori). Σε περίπτωση κατάσχεσης και πλειστηριασμού στην Ελλάδα πλοίου με αλλοδαπή σημαία κατατάσσονται ως προνομιακές, πράγμα που σημαίνει   ότι προηγούνται της ναυτικής υποθήκης, όσες απαιτήσεις θεωρούνται προνομιακές και κατά το δίκαιο του κράτους της σημαίας. Ποιες απαιτήσεις θεωρούνται προνομιακές κατά τον ΚΙΝΔ. Κατάσχεση πλοίου με σημαία Παναμά. Η έννοια των εξόδων συντήρησης του πλοίου, η απαίτηση απόδοσης των οποίων έχει προνομιακό χαρακτήρα, είναι όμοια τόσο κατά το ελληνικό δίκαιο όσο και κατά το δίκαιο του Παναμά. Πρόκειται δε για τα ποσά που δαπανήθηκαν μετά την είσοδο του πλοίου στο τελευταίο λιμάνι, όπου επακολούθησε η κατάσχεσή του, και τα οποία ήταν αναγκαία για την αποκατάσταση των φθορών που προκλήθηκαν από την πάροδο του χρόνου και από τη λειτουργία του, έτσι ώστε να διατηρηθεί το πλοίο στον λιμένα αναλλοίωτο μέχρι τον πλειστηριασμό του. Αντιθέτως, δεν απολαύουν προνομίου οι δαπάνες εκμετάλλευσης του πλοίου και οι δαπάνες για την    επισκευή του, εφόσον αποβλέπουν στη βελτίωση ή τη μεταβολή της κατάστασής του και στην εντεύθεν επαύξηση της αξίας του. Ως “τελευταίος λιμένας” κατά τα προαναφερθέντα θεωρείται εκείνος στον οποίο κατέπλευσε το πλειστηριασθέν πλοίο πριν από την κατάσχεσή του, από τον οποίο εν συνεχεία παρεμποδίστηκε να αποπλεύσει εξαιτίας αυτής, και όχι εκείνος από τον οποίο απαγορεύθηκε ο απόπλους του δυνάμει προσωρινής διαταγής·    η αυτοδύναμη κίνηση του πλοίου προς τον λιμένα δεν επηρεάζει τον ως άνω χαρακτηρισμό.

Σ χ ε τ ι κ έ ς Δ ι α τ ά ξ ε ι ς

Διατάξεις: άρθρ. 9, 205 ΚΙΝΔ· ΚΠολΔ 1012

K ε ί μ ε ν ο α π ό φ α σ η ς

[…Κατά το άρθρο 1012 παρ. 4 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου όγδοου του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 και εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση ως εκ του χρόνου σύνταξης του ένδικου πίνακα κατάταξης (29.2.2012), σε περίπτωση πλειστηριασμού κατασχεμένου πλοίου, η σειρά των δανειστών στον πίνακα κατάταξης, γίνεται κατά κύριο λόγο σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Ι.Ν.Δ., κατά δε το άρθρο 9 του τελευταίου κώδικα, το δίκαιο της πολιτείας, της οποίας την σημαία φέρει το πλοίο, ρυθμίζει και τα επ’ αυτού εμπράγματα δικαιώματα. Περαιτέρω, ναι μεν κατά το άρθρ. 205 του ίδιου Κώδικα, τα καθοριζόμενα με αυτό προνόμια, ως εξομοιούμενα με ειδικό ενέχυρο έχουν εμπράγματο χαρακτήρα και προηγούνται, σύμφωνα με την τελευταία παράγραφο του ίδιου άρθρου, της ναυτικής υποθήκης, προκειμένου όμως να προηγηθούν της ίδιας υποθήκης κατά την κατάταξη σε πλειστηρίασμα που αφορά πλοίο με σημαία αλλοδαπής πολιτείας, πρέπει κατά ρητή επιταγή της προαναφερομένης διάταξης του άρθρου 9, να έχουν το ίδιο προνομιακό-εμπράγματο χαρακτήρα και κατά το δίκαιο της πολιτείας, τη σημαία της οποίας φέρει το πλοίο (κατά το χρόνο σύνταξης του πίνακα κατάταξης). Η σειρά όμως κατάταξης των εν λόγω προνομίων θα κριθεί κατά το δίκαιο του τόπου εκτέλεσης (Lex Fori), αφού η λόγω προνομίου προτίμηση στην κατάταξη δεν αποτελεί στοιχείο της απαίτησης, αλλά αφορά στη σχέση των απαιτήσεων μεταξύ τους και κανονίζεται από το δικονομικό δίκαιο. Συνεπώς, αν πλειστηριάστηκε στην Ελλάδα αλλοδαπό πλοίο, δεν προηγείται της ναυτικής υποθήκης οποιοδήποτε προνόμιο επί του πλοίου αναγνωρίζεται από το ουσιαστικό δίκαιο της σημαίας του πλοίου, παρά μόνο εκείνα που όμοιά τους, κατά τη φύση και το χαρακτήρα, προβλέπει το άρθρο 205 του Κ.Ι.Ν.Δ., στο οποίο παραπέμπει η διάταξη του άρθρου 1012 παρ. 4 ΚΠολΔ (ΑΠ 295/2002, ΑΠ 284/1999). Εάν πλοίο με σημαία αλλοδαπή κατασχέθηκε και πλειστηριάστηκε στην Ελλάδα, εφόσον οι απαιτήσεις είναι προνομιακές και κατά το δίκαιο της χώρας αυτής, κατατάσσονται ως προνομιακές, σύμφωνα με το άρθρ. 205 του Κ.Ι.Ν.Δ., πριν από την υποθήκη, ανεξάρτητα από τη σειρά κατάταξής τους κατά το δίκαιο της εν λόγω χώρας. Κατά το άρθρο 205 ΚΙΝΔ, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το άρθρ. 214 Ν. 4072/2012, δηλ. το χρόνο κατάρτισης του πίνακα κατάταξης «είναι προνομιούχοι επί του πλοίου και του ναύλου κατά την κατωτέρω τάξη μόνον οι ακόλουθοι απαιτήσεις: α) τα δικαστικά έξοδα τα γενόμενα προς το κοινό συμφέρον των δανειστών, τα βαρύνοντα το πλοίο τέλη και δικαιώματα, οι συναφείς προς τη ναυσιπλοΐα φόροι, ως και τα από τον κατάπλου του πλοίου στον τελευταίο λιμένα έξοδα φυλάξεως και συντηρήσεως, β) οι εκ της συμβάσεως εργασίας πηγάζουσες απαιτήσεις του πλοιάρχου και του πληρώματος, ως και τα εκ της ναυτολογήσεως αυτών δικαιώματα του NAT. κλπ, γ) τα έξοδα και οι αμοιβές λόγω επιθαλάσσιας αρωγής διασώσεως και ναυαγιαιρέσεως, δ) οι λόγω συγκρούσεως ή προσκρούσεως πλοίων οφειλόμενες αποζημιώσεις στα πλοία, τους επιβάτες και τα φορτία. Τα προνόμια προηγούνται της υποθήκης». Κατά την αληθή έννοια της διάταξης αυτής, προνομιούχες επί του πλοίου και του ναύλου είναι μεταξύ άλλων απαιτήσεις για έξοδα φύλαξης και συντήρησης του πλοίου, εφόσον αυτά έγιναν μετά τον κατάπλου του πλοίου στο τελευταίο λιμάνι, δηλαδή σ’ εκείνο που επακολούθησε λόγω της κατάσχεσής του η παρακώλυση της τελευταίας ναυσιπλοΐας (ΑΠ 52/1995). Έξοδα φύλαξης, όπως και έξοδα συντήρησης, είναι όσα δαπανώνται για να διατηρηθεί σε καλή κατάσταση το πλοίο για την εκπλήρωση του προορισμού του, ως οικονομικής μονάδας, αλλά και για να αποφευχθεί η μείωση της αξίας του. Προνομιούχος δε, θεωρείται κάθε δαπάνη που έγινε για τον ανωτέρω σκοπό, από του κατάπλου του πλοίου στον τελευταίο λιμένα, δηλαδή σ’ εκείνο τον οποίο κατέπλευσε το πλοίο και από τον οποίο παρεμποδίστηκε να αποπλεύσει, λόγω της κατάσχεσής του, χωρίς να είναι απαραίτητο οι δαπάνες αυτές να έχουν γίνει μετά την κατάσχεση (ΑΠ 295/2002, ΑΠ 52/1995, ΑΠ 284/1989).

Περαιτέρω η Δημοκρατία του Παναμά δεν έχει προσχωρήσει στις Διεθνείς Συμβάσεις των Βρυξελλών της 10-4-1926 και της 27-5-1967 «περί ενοποιήσεως κανόνων τινών αφορώντων στα ναυτικά προνόμια και τις υποθήκες.» Ωστόσο, αρκετές διατάξεις των εν λόγω διεθνών συμβάσεων έχουν περιληφθεί στο εθνικό της δίκαιο (άρ. 1507 αρ. 11 του Εμπορικού Κώδικα) στο οποίο τα συγκεκριμένα ζητήματα διέπονται από τον Κώδικα Ναυτικής Δικονομίας (Maritime Procedural Code, Νόμος No 8 της 30-3-1982) ως έχει τροποποιηθεί με το Νόμο No 11 της 23-05-1986, το Νόμο No 23 της 01-06-2001 και το Νόμο 12 της 23-01-2009 και ισχύει, καθώς και από το Νόμο 55 του 2008. Σύμφωνα με τον άνω Κώδικα, ένα πλοίο μπορεί να κατασχεθεί ή να διαταχθεί δικαστικώς η απαγόρευση του απόπλου του για κάθε είδους απαίτηση προερχόμενη από ναυτιλιακή εμπορική συναλλαγή, υπό τον όρο ότι αυτή στρέφεται σε βάρος του πλοιοκτήτη ή έχει εξασφαλιστεί με ναυτικό προνόμιο επί του πλοίου. Αν και στον Κώδικα δεν υπάρχει ρητός ορισμός των ναυτικών προνομίων, ως τέτοια νοούνται οι προνομιούχες απαιτήσεις επί πλοίου ή άλλης ναυτικής περιουσίας αναφορικά με παρασχεθείσες σε αυτό υπηρεσίες ή προκληθείσες από αυτό ζημίες. Το άρθρο 244 του Νόμου 55 του 2008 ορίζει σε περίπτωση πλειστηριασμού πλοίου ως προνομιούχες απαιτήσεις επί αυτού (του πλοίου) και του ναύλου τις εξής: 1) τα δικαστικά έξοδα, τα οποία έγιναν προς το κοινό συμφέρον των ναυτικών πιστωτών, 2) τις δαπάνες αποζημιώσεως και τους μισθούς για την επιθαλάσσια αρωγή και τη διάσωση, οι οποίες οφείλονται για το τελευταίο ταξίδι, 3) τους μισθούς, τις αμοιβές και τις αποζημιώσεις, οι οποίες οφείλονται στον πλοίαρχο και στα μέλη του πληρώματος για το τελευταίο ταξίδι, 4) τη ναυτική υποθήκη, 5) τα ποσά που οφείλονται στο Κράτος για ετήσιους φόρους και τέλη του πλοίου, 6) τους οφειλόμενους στους στοιβαδόρους και στους εργάτες της προκυμαίας μισθούς και αμοιβές, οι οποίοι έχουν συμφωνηθεί αμέσως από τον πλοιοκτήτη, τον εφοπλιστή ή τον πλοίαρχο κατά τη φόρτωση ή εκφόρτωση του πλοίου κατά τον τελευταίο κατάπλου, 7) τις οφειλόμενες αποζημιώσεις για τις ζημίες προκληθείσες από υπαιτιότητα ή από αμέλεια, 8) τα οφειλόμενα ποσά λόγω συνεισφοράς σε κοινές αβαρίες, 9) τα οφειλόμενα ποσά λόγω υποχρεώσεων συναφθεισών για τις ανάγκες ή τον ανεφοδιασμό του πλοίου, 10) το ληφθέν ναυτοδάνειο επί του κύτους του πλοίου και των εξαρτημάτων του για τα εφόδια του εξοπλισμού και την προετοιμασία, εάν η σύμβαση καταρτίστηκε και υπογράφτηκε πριν τον απόπλου του πλοίου από το λιμένα, στον οποίο οι υποχρεώσεις αυτές έχουν συναφθεί, ως και τις ασφαλιστικές εισφορές για τους τελευταίους έξι μήνες, 11) τους μισθούς των πιλότων, των φυλάκων και τις δαπάνες συντηρήσεως και φυλάξεως του πλοίου, των εξαρτημάτων και των εφοδίων του μετά το τελευταίο ταξίδι και την είσοδο στον λιμένα, 12) τις οφειλόμενες αποζημιώσεις στους φορτωτές και τους επιβάτες για πλημμελή παράδοση των φορτωθέντων ή ζημία αυτών, οφειλόμενη στον πλοίαρχο ή το πλήρωμα κατά το τελευταίο ταξίδι και 13) το τίμημα της τελευταίας αγοράς του πλοίου και των οφειλόμενων τόκων των τελευταίων δύο ετών. Σύμφωνα με την άνω διάταξη, προνομιούχες επί του πλοίου και του ναύλου είναι, μεταξύ άλλων, και οι απαιτήσεις για έξοδα φύλαξης και συντήρησης του πλοίου εφόσον πραγματοποιήθηκαν μετά τον κατάπλου του πλοίου στο τελευταίο λιμάνι, δηλαδή σε εκείνο στο οποίο κατέπλευσε το πλοίο και από το οποίο παρεμποδίστηκε να αποπλεύσει λόγω της κατάσχεσής του, χωρίς να είναι απαραίτητο οι δαπάνες αυτές να έχουν γίνει μετά την κατάσχεση. Έξοδα φύλαξης, όπως και έξοδα συντήρησης θεωρούνται, κατά το παναμαϊκό δίκαιο, όσα δαπανώνται για να διατηρηθεί σε καλή κατάσταση το πλοίο για την εκπλήρωση του προορισμού του ως οικονομικής μονάδας, κατάλληλου για αυτοδύναμη κίνηση και ναυτιλιακή εκμετάλλευση, αλλά και για να αποφευχθεί η μείωση της αξίας του. Ειδικότερα, ως έξοδα συντήρησης του πλοίου νοούνται, ειδικότερα όλα όσα δαπανήθηκαν από την είσοδο του πλοίου στο τελευταίο λιμάνι, όπου επακολούθησε η κατάσχεση, τα οποία είναι αναγκαία για την αποκατάσταση των φθορών που προκλήθηκαν από την πάροδο του χρόνου και από τη λειτουργία του, ώστε να διατηρηθεί το πλοίο στο λιμένα και μέχρι τον πλειστηριασμό του σώο και αναλλοίωτο. Το συγκεκριμένο προνόμιο αποβλέπει στην προστασία των συμφερόντων του πλοιοκτήτη, αλλά ενεργεί και επ’ ωφελεία του συνόλου των δανειστών. Συνεπώς, σύμφωνα με το δίκαιο της Δημοκρατίας του Παναμά δεν απολαμβάνουν το εν λόγω προνόμιο όλα ανεξαιρέτως τα έξοδα φύλαξης και συντήρησης του πλοίου, αλλά μόνο εκείνα που έγιναν σε πλοίο ακινητοποιημένο προς το σκοπό διατήρησής του μετά την ακινησία του και ενόψει της πλειστηριασμού αυτού. Έτσι, δεν εξασφαλίζονται με προνόμιο οι κάθε φύσεως δαπάνες εκμετάλλευσης του πλοίου σύμφωνα με τον προορισμό του, καθώς και οι κάθε φύσεως δαπάνες για την επισκευή του πλοίου, που αποβλέπουν στη βελτίωση ή τη μεταβολή της κατάστασής του και στην επαύξηση και όχι στη διατήρηση της αξίας του. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η έννοια των εξόδων συντήρησης του πλοίου που έχουν προνομιακό χαρακτήρα και προηγούνται της ναυτικής υποθήκης είναι όμοια τόσο κατά το Ελληνικό Δίκαιο όσο και κατά το δίκαιο του Παναμά. Εξάλλου, κατά το παναμαϊκό δίκαιο, ως «δικαστική επιμέλεια» πλοίου (custody of law, custodia legis) νοείται το καθεστώς στο οποίο τελεί πλοίο που βρίσκεται σε αναμονή υπό φυσική δέσμευση, επειδή του απαγορεύθηκε ο απόπλους. Στην περίπτωση αυτή, οι απαιτήσεις για φύλαξη και συντήρηση του πλοίου δεν εξοπλίζονται με προνόμιο αυτοτελώς ως εντασσόμενες στην περίπτωση 11 του άρθρου 244 του άνω Νόμου 55 του 2008, αλλά τα ποσά που δαπανήθηκαν για τη συντήρηση και τη φύλαξη του πλοίου μετά την ως άνω φυσική δέσμευσή του θεωρούνται έξοδα διενεργηθέντα διαρκούσης της δικαστικής επιμέλειας αυτού και χαρακτηρίζονται ως δικαστικά έξοδα υπαγόμενα στην περίπτωση 1 του άρθρου 244 του ίδιου Νόμου, τα οποία κατατάσσονται προνομιακώς μόνο όμως υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω έξοδα υπό το καθεστώς της «custodia legis»: α) έχουν διαταχθεί (ί) από το λιμενάρχη ή (ii) από το Δικαστήριο του πλειστηριασμού ή β) έχουν προκαταβληθεί από τον αιτηθέντα τη συντηρητική κατάσχεση ή την δικαστική απαγόρευση του απόπλου του πλοίου στο Λιμενάρχη για τις συγκεκριμένες αιτίες. Σε περίπτωση μη συνδρομής μίας εκ των άνω περιοριστικά αναφερομένων στο νόμο προϋποθέσεων, οι συγκεκριμένες δαπάνες δεν διαθέτουν ναυτικό προνόμιο και κατατάσσονται μετά τις απαιτήσεις των ενυπόθηκων δανειστών. Διαφορετική είναι η περίπτωση κατά την οποία το πλοίο που κατασχέθηκε βρισκόταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα παροπλισμένο στο ίδιο λιμάνι στο οποίο και πλειστηριάστηκε. Σύμφωνα με το παναμαϊκό δίκαιο, το λιμάνι αυτό δεν θεωρείται ως ο «τελευταίος λιμένας μετά τον κατάπλου» με την έννοια του άρθρου 244 περ. 11 του Νόμου 55/2008, γιατί στην περίπτωση παροπλισμού πλοίου η ακινητοποίηση αυτού και η παρακώλυση απόπλου του δεν σχετίζεται με την επιβληθείσα κατάσχεση και τον επισπευδόμενο πλειστηριασμό. Κατά συνέπεια, οι δαπάνες φύλαξης και συντήρησής του, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν κατά το διάστημα αυτό, δεν καλύπτονται από το προνόμιο του άρθρου 244 περ. 11 του Νόμου 55 του 2008, γιατί συντελούνται σε χρόνο και για λόγο μη συνδεόμενο με την κατάσχεση. Για την ίδια αιτία οι συγκεκριμένες δαπάνες δεν θεωρούνται δικαστικά έξοδα, εντασσόμενα στην πρώτη περίπτωση του ίδιου άρθρου και δεν απολαμβάνουν ούτε του προνομίου της περίπτωσης αυτής (ΑΠ 1556/2017, ΑΠ 533/2015, ΑΠ 295/2002, ΑΠ 52/1995). […]

Περαιτέρω, αναφορικά με το κρίσιμο ζήτημα του προνομίου της ένδικης απαίτησης, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Το εκπλειστηριασθέν πλοίο είχε σημαία Παναμά και, επομένως, ο προνομιακός εμπράγματος χαρακτήρας των αμφισβητούμενων απαιτήσεων κρίνεται κατά το ουσιαστικό δίκαιο της χώρας αυτής, σύμφωνα με την δεύτερη μείζονα σκέψη, ενώ η αμφισβητούμενη σειρά κατατάξεως αυτών, εφόσον εξοπλίζονται με προνόμιο επί του πλοίου κρίνεται με βάση το δίκαιο του τόπου της εκτέλεσης, δηλαδή το ελληνικό, στο οποίο, εξάλλου, υποβλήθηκαν τα διάδικα μέρη, ως το δίκαιο με το οποίο συνδέεται στενότερα η απαίτηση, αφού η πραγματική έδρα της οφειλέτιδας πλοιοκτήτριας εταιρείας βρισκόταν στη Ελλάδα, που ήταν και ο τόπος παροχής των πιστώσεων και καταβολής των δαπανών για τη συντήρηση του πλοίου. Το εν λόγω πλοίο κατέπλευσε στη ράδα Πειραιώς στις 26.7.2011, όπως προκύπτει από τη με αριθμ. Πρωτ. […]/10/2012 βεβαίωση του Β΄ Λιμενικού Τμήματος του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιώς. Μετά τη μεθόρμισή του στον Πειραιά, δυνάμει σύμβασης έργου, που καταρτίσθηκε στο Πέραμα, την 4.8.2011, μεταξύ της πλοιοκτήτριας εταιρείας «[…]» και του ανακόπτοντος Ν. Π., κατόπιν εγγράφου προσφοράς του τελευταίου, αυτός ανέλαβε την υποχρέωση να εκτελέσει εργασίες καθαρισμού στα πέντε (5) κύτη του πλοίου συνολικής επιφάνειας 15.000 τ.μ., αντί συμφωνηθείσας αμοιβής ύφους 120.000 Ευρώ, ήτοι 8 ευρώ ανά τ.μ. Σε εκτέλεση της σύμβασης αυτής, ο ανακόπτων εκτέλεσε επί του πλοίου τις συμφωνηθείσες εργασίες, κατά το χρονικό διάστημα από 8.8.2011 έως 22.8.2011 αφού προηγουμένως του χορηγήθηκε από την αρμόδια Λιμενική Αρχή η με αριθμό πρωτοκόλλου […]/2011 άδεια εκτέλεσης ψυχρών εργασιών, στις οποίες απασχολήθηκαν τα άτομα, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται στη συνημμένη κατάσταση μελών του συνεργείου. Οι εργασίες που εκτέλεσε ο ανακόπτων συνίσταντο, ειδικότερα, σε υδροβολή των πέντε (5) κυτών εκτάσεως 15.000 τ.μ., ήτοι σε καθαρισμό αυτών με ρίψη νερού υψηλής πίεσης με τζετ (H.P.F.W.J.) 1000 bars, σε περισυλλογή των καταλοίπων υδροβολής και το χρωματισμάτων επιφανειών τους με δύο στρώσεις Primer, μια στρώση τελικού και μία στρώση Stripe coat. Μολονότι αυτός εκπλήρωσε, όπως ισχυρίζεται, τη συμβατική του υποχρέωση δεν εισέπραξε τη συμφωνηθείσα αμοιβή του, οπότε άσκησε κατά της οφειλέτιδος την από 22-11-2011 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου […]/2011 αγωγή του, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τμήμα ναυτικών διαφορών), επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό …/2012, ερήμην της εναγομένης, απόφαση του άνω Δικαστηρίου, η οποία έκανε δεκτή την αγωγή και υποχρέωσε την εναγόμενη και εδώ οφειλέτιδα-πλοιοκτήτρια να καταβάλει στον ενάγοντα και εδώ ανακόπτοντα το συνολικό ποσό των 120.000 ευρώ, με τους νόμιμους τόκους από την 1.10.2011 μέχρι την εξόφληση αυτού. Ακολούθως, ενόψει και σε συνέχεια αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων τρίτης εταιρίας με την επωνυμία «[…]», δανείστριας της άνω πλοιοκτήτριας, στρεφόμενης κατά της τελευταίας, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με αίτημα τη συντηρητική κατάσχεση του πλοίου, ο Δικαστής του άνω Δικαστηρίου χορήγησε την από 6.10.2011 προσωρινή διαταγή απαγόρευσης του απόπλου του πλοίου από το αγκυροβόλιο (ράδα) Πειραιώς και της νομικής και πραγματικής μεταβολής αυτού. Συμπληρωματικά προς την αμέσως πιο πάνω αίτηση και προς επίρρωση της πιθανολόγησης περί συνδρομής επικειμένου κινδύνου, η ίδια ως άνω τρίτη δανείστρια εταιρία [ισχυρίστηκε με το με αρ. κατ. […]/2011 δικόγραφό της ενώπιον του ιδίου Δικαστηρίου, ότι το εν λόγω πλοίο ευρισκόμενο προς το παρόν στον Πειραιά, περνώντας ενδιάμεση επιθεώρηση, επρόκειτο να πωληθεί, όπως είχε διαρρεύσει στους εγχώριους και διεθνείς κύκλους των μεσιτών πλοίων, και οι ενδιαφερόμενοι καλούνταν να υποβάλουν τις προσφορές τους. Λίγο αργότερα, κατόπιν σχετικής αιτήσεως της εδώ καθής η ανακοπή κατά της οφειλέτιδας-πλοιοκτήτριας, εκδόθηκε, συναινούσης και της ως άνω τρίτης δανείστριας, η με αριθμό […]/21.10.2011 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του ιδίου Δικαστηρίου, με την οποία επετράπη η μετακίνηση με ρυμουλκό του εν λόγω πλοίου από τη θέση «[…]» της ράδας Σαλαμίνας, όπου ευρισκόταν τότε, στο χώρο των παροπλισμένων πλοίων του Λιμένα Ελευσίνας, υπό τους όρους α) συνοδείας του από λιμενικό όργανο και β) ασφάλισής του για τους κινδύνους που ενδεχομένως θα αντιμετώπιζε στη διάρκεια του πλου. Πράγματι, στις 11.11.2011, το πλοίο απέπλευσε από το αγκυροβόλιο του Πειραιά και κατέπλευσε ρυμουλκούμενο εντός της περιοχής του κόλπου της Ελευσίνας, στο χώρο παροπλισμένων πλοίων στην περιοχή «ΒΛΥΧΑ», όπου παρέμεινε ακινητοποιημένο μέχρι την 18.1.2012, οπότε και απέπλευσε για Τουρκία, γεγονός που αδιαμφισβήτητα αποδεικνύεται από το με αρ. πρωτ. […]/2015 έγγραφο του Τομέα Λιμενικής Αστυνομίας του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ελευσίνας, ενώ, εν τω μεταξύ, στις 29.11.2011, επιβλήθηκε σε αυτό, ενόσω βρισκόταν δηλαδή στη ράδα Ελευσίνας, η προκειμένη αναγκαστική κατάσχεση, δυνάμει της […]/24.11.2011 διαταγής πληρωμής τους Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά για το ποσό των 150.000 €, πλέον των εξόδων και ακολούθησε ο πλειστηριασμός αυτού, ως ανωτέρω. Ο ανακόπτων, με την από 23.1.2012 αναγγελία του, ζήτησε την προνομιακή του κατάταξη στον προσβαλλόμενο πίνακα για την προμνημονευόμενη απαίτησή του, ήτοι για κεφάλαιο ύψους 120.000 ευρώ, για νόμιμους τόκους επί του κεφαλαίου, από 29.11.2011 (ημερομηνία επίδοσης στην οφειλέτρια της αγωγής του) μέχρι το χρόνο της αναγγελίας, ύψους 1.535,42 ευρώ και για νόμιμους τόκους επί του ανωτέρω κεφαλαίου από την 20.1.2012, ημερομηνία κατά την οποία ασκήθηκε η ανακοπή και επί μία τουλάχιστον τριετία που θα απαιτείτο μέχρι την τελεσιδικία του πίνακα κατάταξης, ανερχόμενους σε 31.500 ευρώ, ήτοι συνολικά για ποσό 153.035,42 ευρώ και, με βάση την ισοτιμία ευρώ προς δολάρια ΗΠΑ κατά την ημέρα άσκησης της αναγγελίας, για ποσό 200.552,91 δολαρίων ΗΠΑ, άλλως με βάση την επίσημη ισοτιμία ευρώ προς δολάρια ΗΠΑ, που ίσχυε στις 11.1.2012, ημέρα του πλειστηριασμού. Με βάση τα άνω γεγονότα, που αποδείχθηκαν πλήρως, «τελευταίος λιμένας», στον οποίον κατέπλευσε το πλοίο πριν την κατάσχεσή του, είναι σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην δεύτερη μείζονα σκέψη της παρούσας, ο λιμένας Ελευσίνας, όπως βάσιμα ισχυρίζεται η καθής-εκκαλούσα και όχι αυτός του Πειραιά, όπου είχαν πραγματοποιηθεί οι εργασίες συντήρησης. Συνεπώς, εφόσον οι επίμαχες εργασίες συντήρησης του πλοίου δεν διενεργήθηκαν μετά τον κατάπλου του στον τελευταίο λιμένα, ήτοι στην Ελευσίνα, αλλά στον λιμένα Πειραιά, κατά την περίοδο 8-8-2011 έως 22-8-2011, ενώ στη συνέχεια το πλοίο κατέπλευσε στη Σαλαμίνα στη ράδα της περιοχής «Περιστέρια», και, τέλος, η κατάσχεση επεβλήθη στις 29-11-2011 στο λιμένα Ελευσίνας, όπου είχε εν τω μεταξύ μετακινηθεί για τους ανωτέρω λόγους, μετά την επιβολή της απαγόρευσης του απόπλου του, δηλαδή εκτελέστηκαν αυτές πολύ πριν τον κατάπλου του στο τελευταίο, πριν τον πλειστηριασμό λιμάνι της κατάσχεσης, όχι για τη διατήρηση της αξίας του, αλλά για λόγο και σε χρόνο μη συνδεόμενο με την κατάσχεση, η αναγγελθείσα ένδικη απαίτηση του ανακόπτοντος, που πηγάζει από αυτές, δεν απολαύει του προαναφερόμενου προνομίου του άρθρου 205 περ. β’ του ΚΙΝΔ (ΑΠ 681/2004 ΕΕμπΔ 2004, 606, ΧρΙΔ 2004, 998, ΑΠ 295/2002 ΕΝαυτΔ 30, 117, ΕλΔ 44, 153, ΕφΠειρ 933/2006 ΕΝαυΔ 35, 49, ΕφΠειρ 270/2006 ΠειρΝομ 2006, 270). Ορθώς, επομένως δεν εχώρησε κατάταξη της ένδικης απαίτησης πριν την εξοπλισμένη με πρώτη προτιμώμενη ναυτική υποθήκη απαίτηση της καθής η ανακοπή ενυπόθηκης δανείστριας στον προσβαλλόμενο πίνακα, αφού δεν πληρούνται οι νομικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή των άνω περί προνομίου διατάξεων». Με βάση τις ανωτέρω αιτιολογίες, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου έφεσης, εξαφάνισε την εκκαλούμενη απόφαση, ακολούθως δε κράτησε και δίκασε την ανωτέρω ανακοπή, την οποία απέρριψε. Το Εφετείο με το να απορρίψει την ένδικη ανακοπή του αναιρεσίβλητου, ορθά εφάρμοσε και δεν παραβίασε τις εφαρμοσθείσες διατάξεις ουσιαστικού δικαίου των άρθρων 205 περ. α του Κ.Ι.Ν.Δ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο σύνταξης του ένδικου πίνακα κατάταξης, αλλά και την ταυτόσημη διάταξη του άρθρου 244 περ. 11 του ν. 55/2008 της Δημοκρατίας του Παναμά, καθόσον με βάση τα ανελέγκτως πιο πάνω γενόμενα δεκτά ως αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά και συγκεκριμένα α) ότι η κατάσχεση του πλοίου έλαβε χώρα εντός του λιμένα Ελευσίνας στις 29-11-2011, στον οποίο είχε μετακινηθεί από 11-11-2011, υπό τις ειδικότερα αναφερόμενες περιστάσεις, και β) ότι οι ένδικες εργασίες εκτελέστηκαν στο λιμένα του Πειραιά 8-8-2011 έως 22-8-2011, δηλαδή σε χρόνο πολύ προγενέστερο της κατάσχεσης (29-11-2011) αλλά και της προσωρινής διαταγής απαγόρευσης απόπλου του πλοίου (6-10-2011), όχι για τη διατήρηση της αξίας του πλοίου, αλλά για λόγο και σε χρόνο μη συνδεόμενο με την κατάσχεση, συνάγεται αφ’ ενός ότι ο λιμένας Ελευσίνας είναι ο τελευταίος λιμένας, κατά την έννοια που προαναφέρθηκε, ενόψει του ότι σ’ αυτόν κατέπλευσε το πλειστηριασθέν πλοίο πριν την κατάσχεση του, σ’ αυτόν επιβλήθηκε η κατάσχεση και παρακωλύθηκε η περαιτέρω ναυσιπλοΐα, και αφ’ ετέρου ότι η αναγγελθείσα ένδικη απαίτηση του ανακόπτοντος, που πηγάζει από τις ανωτέρω εργασίες, δεν απολαύει του πιο πάνω προνομίου που προβλέπουν οι προαναφερόμενες διατάξεις του ελληνικού και αλλοδαπού δικαίου που εφαρμόστηκαν. Επομένως, όσα αντίθετα υποστηρίζει ο αναιρεσείων με τον πρώτο λόγο της αίτησης αναίρεσης, από τον αριθμό 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, επικαλούμενος ότι τελευταίος λιμένας είναι αυτός του Πειραιά, όπου κατέπλευσε αυτοδύναμα το πλοίο εκπληρώνοντας οικονομική δραστηριότητα και από τον οποίο κατόπιν προσωρινής διαταγής απαγορευόταν η μετακίνηση του και όχι αυτός της Ελευσίνας, όπου το πλοίο μετακινήθηκε κατόπιν δικαστικής απόφασης, ρυμουλκούμενο, με πλοηγό και συνοδεία λιμενικού οργάνου, κρίνονται αβάσιμα και απορριπτέα, ενόψει του ότι, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη, τελευταίος λιμένας μετά τον κατάπλου είναι αυτός στον οποίο επιβλήθηκε η αναγκαστική κατάσχεση και παρακωλύθηκε λόγω αυτής η περαιτέρω ναυσιπλοΐα, χωρίς να τίθεται ως προϋπόθεση για το χαρακτηρισμό αυτό η αυτοδύναμη κίνηση του πλοίου, ούτε να αρκεί η έκδοση προσωρινής διαταγής που απαγορεύει τη μετακίνηση όπως αβάσιμα υπολαμβάνει ο αναιρεσείων. Οι περαιτέρω αιτιάσεις που προβάλλονται με τον ίδιο λόγο ότι οι ένδικες εργασίες έγιναν για τη συντήρηση, διαφύλαξη και τη διατήρηση σώου του πλοίου και για την αποφυγή μείωσης της αξίας του, απαραδέκτως προβάλλονται, ως πλήττουσες την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας…].

Επιλογές Απορρήτου

Μπορείτε να ορίσετε τις προτιμήσεις σας συγκατάθεσης και να προσδιορίσετε με ποιους τρόπους θέλετε να χρησιμοποιούνται τα δεδομένα σας σύμφωνα με τους παρακάτω σκοπούς. Μπορείτε να ορίσετε τις προτιμήσεις σας για εμάς, ανεξάρτητα από αυτές για τους τρίτους συνεργάτες μας. Κάθε σκοπός συνοδεύεται από μια περιγραφή, ώστε να γνωρίζετε με ποιους τρόπους χρησιμοποιούμε, εμείς και οι συνεργάτες μας, τα δεδομένα σας.

Για λόγους απόδοσης και ασφάλειας χρησιμοποιούμε το Cloudflare
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ
Το Cloudflare χρησιμοποιεί τα cookies _cflb, _cf_bm και _cfduid για να μεγιστοποιήσει τους πόρους δικτύου, να διαχειριστεί την επισκεψιμότητα και να προστατεύσει τους ιστότοπους των πελατών μας από κακόβουλη επισκεψιμότητα.

 

Κάντε κλικ για να ενεργοποιήσετε / απενεργοποιήσετε το προσαρμοσμένο περιεχόμενο.

 

Κάντε κλικ για να ενεργοποιήσετε / απενεργοποιήσετε τον κώδικα παρακολούθησης του Google Analytics.
Το Google Analytics είναι ένα εργαλείο που βοηθά τους ιδιοκτήτες ιστοτόπου να μετρήσουν τον τρόπο αλληλεπίδρασης των χρηστών με το περιεχόμενο του ιστότοπου. Καθώς ένας χρήστης περιηγείται σε ιστοσελίδες, το Google Analytics παρέχει ετικέτες JavaScript (βιβλιοθήκες) για τους ιδιοκτήτες ιστοτόπων για την καταγραφή πληροφοριών σχετικά με τη σελίδα που έχει δει ο χρήστης, για παράδειγμα, η διεύθυνση URL της σελίδας. Οι βιβλιοθήκες JavaScript του Google Analytics χρησιμοποιούν τα cookies HTTP για να "θυμούνται" τι έχει κάνει ένας χρήστης σε προηγούμενες σελίδες / αλληλεπιδράσεις με τον ιστότοπο.

 

Κάντε κλικ για να ενεργοποιήσετε / απενεργοποιήσετε τις γραμματοσειρές Google.
Οι Γραμματοσειρές Google καταγράφουν αρχεία των CSS και των αιτημάτων αρχείων γραμματοσειράς και η πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα διατηρείται ασφαλής. Οι συνολικοί αριθμοί χρήσης παρακολουθούν πόσο δημοφιλείς οικογένειες γραμματοσειρών είναι και δημοσιεύονται στη σελίδα αναλυτικών στοιχείων. Χρησιμοποιούμε δεδομένα από τον ανιχνευτή ιστού της Google για να εντοπίσουμε ποιοι ιστότοποι χρησιμοποιούν γραμματοσειρές Google. Αυτά τα δεδομένα δημοσιεύονται και είναι προσβάσιμα στη βάση δεδομένων BigQuery της γραμματοσειράς Google. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις πληροφορίες που συλλέγει η Google και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται και διασφαλίζεται, ανατρέξτε στην Πολιτική Απορρήτου της Google.

 

Κάντε κλικ για να ενεργοποιήσετε / απενεργοποιήσετε τους Χάρτες Google.
Για τους χρήστες του API Χάρτας Ενσωμάτωσης Χαρτών, η Google χρησιμοποιεί ανώνυμα cookies για να καθορίσει τον αριθμό μοναδικών χρηστών του API. Η Google συγκεντρώνει επίσης στατιστικά στοιχεία σχετικά με τους τύπους λειτουργιών που χρησιμοποιούνται από το προϊόν των Χαρτών.


Κάντε κλικ για να ενεργοποιήσετε / απενεργοποιήσετε τις ενσωματώσεις βίντεο.
Οι πάροχοι των βίντεο (π.χ. YouTube, Vimeo) μπορεί να συλλέγουν δεδομένα για τους χρήστες και να κάνουν καταγραφή πληροφοριών που βοηθά να μετρήσουν τον τρόπο αλληλεπίδρασης των χρηστών με το περιεχόμενο του ιστότοπου. Ενεργοποιώντας τις ενσωματώσεις βίντεο, αποδέχεστε τους όρους χρήσης που αναφέρει κάθε πάροχος στη στην πολιτική απορρήτου του.

Εμείς και οι συνεργάτες μας χρησιμοποιούμε τεχνολογίες, όπως cookies, και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως διευθύνσεις IP και αναγνωριστικά cookies, για να προσαρμόζουμε τις διαφημίσεις και το περιεχόμενο με βάση τα ενδιαφέροντά σας, για να μετρήσουμε την απόδοση των διαφημίσεων και του περιεχομένου και για να αποκτήσουμε εις βάθος γνώση του κοινού που είδε τις διαφημίσεις και το περιεχόμενο. Κάντε κλικ παρακάτω για να συμφωνήσετε με τη χρήση αυτής της τεχνολογίας και την επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων για αυτούς τους σκοπούς. Μπορείτε να αλλάξετε γνώμη και να αλλάξετε τις επιλογές της συγκατάθεσής σας ανά πάσα στιγμή επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο.