Αριθμός 2105/2021
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Απριλίου 2021, με την εξής σύνθεση: Ε. Σάρπ, Πρόεδρος, Μ. Καραμανώφ, Δ. Σκαλτσούνης, Αντιπρόεδροι του Συμβουλίου της Επικρατείας, Ε. Αντωνόπουλος, Μ. Παπαδοπούλου, Κ. Φιλοπούλου, Τ. Κόμβου, Π. Μπραΐμη, Α.-Μ. Παπαδημητρίου, Χρ. Ντουχάνης, Ελ. Παπαδημητρίου, Μ. Σωτηροπούλου, Π. Τσούκας, Κ. Κονιδιτσιώτου, Α. Μίντζια, Α. Σδράκα, Ιφ. Αργυράκη, Ν. Σκαρβέλης, Στ. Κτιστάκη, Σύμβουλοι, Ι. Μιχαλακόπουλος, Ο. Νικολαράκου, Δ. Μαυροπόδη, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Κ. Κονιδιτσιώτου και Α. Σδράκα, καθώς και η Πάρεδρος Δ. Μαυροπόδη, μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Ελ. Γκίκα.
Για να δικάσει την από 5 Μαρτίου 2020 αίτηση:
του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης με την επωνυμία «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ – Η ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ – ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ», που εδρεύει στην Αθήνα (Κοραή 3), ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Παναγιώτη Λαζαράτο (Α.Μ. 14350), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,
κατά της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, η οποία παρέστη με την Αγγελική Καστανά, Νομική Σύμβουλο του Κράτους,
και κατά των παρεμβαινόντων: Α. Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.), που εδρεύει στην Αθήνα (Μετσόβου 5), ο οποίος παρέστη με τους δικηγόρους α. Φίλιππο Σπυρόπουλο (Α.Μ. 7310) και β. Μελέτιο Μουστάκα (Α.Μ. 10371), που τους διόρισε στο ακροατήριο ο Πρόεδρός του, Παναγιώτης Τσίρης, Β. Αστικού Συνεταιρισμού Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΡΓΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ-ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» (Ε.Δ.Ε.Μ.), που εδρεύει στην Αθήνα (Σίνα 23), ο οποίος παρέστη με τους δικηγόρους: α. Ιωάννη Δρόσο (Α.Μ. 7760) και β. Μαρία Πετροπούλου (Α.Μ. 32882), που τους διόρισε με πληρεξούσιο, Γ. Ελένης Γιαννατσούλια του Αθανασίου, κατοίκου Παλαιού Φαλήρου Αττικής (Οδ. Ανδρούτσου 8), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Στυλιανό Κατσέλη (Α.Μ. 17004), που τον διόρισε στο ακροατήριο, Δ. Σταματίου Κραουνάκη του Αντωνίου, κατοίκου Καλλιθέας (Αγνώστου Στρατιώτη 1), ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Ακρίτα Καϊδατζή (Α.Μ. 6004 Δ.Σ. Θεσσαλονίκης), που τον διόρισε με πληρεξούσιο, Ε. 1. Δημητρίου (Μίμη) Πλέσσα του Αντωνίου, κατοίκου Καλλιτεχνούπολης Ραφήνας Αττικής (Διονυσίου Σολωμού 24), 2. Χριστόδουλου (Χρήστου) Νικολόπουλου του Βασιλείου, κατοίκου Ν. Κηφισιάς Αττικής (Διός 23), 3. Διονύση Σαββόπουλου του Γεωργίου, κατοίκου Αθηνών (Αναγνωστοπούλου 69), 4. Ευαγγελίας (Λίνας) Νικολακοπούλου του Γεωργίου, κατοίκου Αθηνών (Αρτεμισίου 15), 5. Στέργιου Μικρούτσικου του Αθανασίου, κατοίκου Αθηνών (Δόμπολη 17), 6. Κωνσταντίνας Μικρούτσικου του Αθανασίου, 7. Καικιλίας Μικρούτσικου του Αθανασίου, κατοίκων Αθηνών (Σίνα 60), 8. Αλεξάνδρας Μικρούτσικου του Αθανασίου, 9. Μαρίας Παπαγιάννη του Στυλιανού, κατοίκων Αθηνών (Δόμπολη 17, Μετς), 10. Νικολάου Πορτοκάλογλου του Ελευθερίου, κατοίκου Χαλανδρίου Αττικής (Ήβης 20Β), 11. Μυρσίνης Λοΐζου του Εμμανουήλ, κατοίκου Χολαργού Αττικής (Ερατούς 34), 12. Δήμητρας Γαλάνη του Μιχαήλ, κατοίκου Αθηνών (Αρτεμησίου 7, Κεραμεικός), 13. Αγαθής Δημητρούκα του Σωτηρίου, κατοίκου Αθηνών (Νικηφόρου Ουρανού 14, Εξάρχεια), 14. Αικατερίνης Ζαμπέτα του Γεωργίου, κατοίκου Πεντέλης Αττικής (Τροίας 46), 15. Βασιλείου Μελιγκώνη του Δημητρίου, κατοίκου Βύρωνα Αττικής (Γ. Γεννηματά 52), 16. Άγγελου Τόκα του Μάριου, 17. Χαρούλας Τόκα του Μάριου, 18. Κωνσταντίνου Τόκα του Μάριου, 19. Αμαλίας Πετσοπούλου του Κωνσταντίνου, κατοίκων Πικερμίου Αττικής (Ανδρέα Ζάκου 10), 20. Γεωργίου Νταλάρα του Λουκά, κατοίκου Φιλοθέης Αττικής (Ίριδος 9), 21. Ηλία Ανδριόπουλου του Ιωάννη, κατοίκου Βριλησσίων Αττικής (Πλαταιών 26), 22. Αικατερίνης Καμπανέλη του Ιακώβου, κατοίκου Αθηνών (Μαρκορά 41), 23. Μιχάλη Γκανά του Ιωάννη, κατοίκου Αθηνών (Ν. Γεννηματά 19), 24. Γεωργίου Κατσαρού του Αντωνίου, κατοίκου Παλαιού Φαλήρου Αττικής (Καραολή και Δημητρίου 1), 25. Αλκίνοου Ιωαννίδη του Ανδρέα, κατοίκου Σταμάτας Αττικής (Κολοκοτρώνη 9), 26. Βασιλικής (Βίκυς) Γεροθόδωρου του Δημητρίου, κατοίκου Αλίμου Αττικής (Καραϊσκάκη 1), 27. Αλεξάνδρου Χρυσοβέργη του Δημητρίου, κατοίκου Καρέα-Βύρωνα Αττικής (Ιερού Λόχου 14), 28. Αθανασίου Παπακωνσταντίνου του Αριστοτέλη, κατοίκου Μεταξοχωρίου Αγιάς Λάρισας, 29. Διονυσίου-Φοίβου Δεληβοριά του Φώτιου, κατοίκου Καλλιθέας (Μάρκου Μουσούρη 95-97), 30. Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου του Αθανασίου, κατοίκου Μεταξοχωρίου Αγιάς Λάρισας, 31. Μιλτιάδη (Μίλτου) Πασχαλίδη του Ευγένιου, κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής (Αγίου Γεωργίου 54), 32. Αντωνίου Μαγκάφα του Αντωνίου, κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής (Αμαρουσίου-Χαλανδρίου 70), 33. Νικολάου Σπανού του Αντωνίου, κατοίκου Νέου Ψυχικού Αττικής (Αγίου Γεωργίου 14-16), 34. Σοφίας-Ελένης Μαγκάφα του Βασιλείου, κατοίκου Αθηνών (Ν. Νομικού 9), 35. Ελένης Παπαλιάκου του Παναγιώτη, 36. Μαρίας Κλάρα Μαχαιρίτσα του Λαυρεντίου, κατοίκων Αθηνών (Κλεομένους 51-55, Κολωνάκι), 37. Μύρωνα Στρατή του Νικολάου, κατοίκου Νέας Σμύρνης Αττικής (Βοσπόρου 62), 38. Χρήστου Θηβαίου του Νικολάου, κατοίκου Νεάπολης Αττικής (Μαυρομιχάλη 182), 39. Γεωργίου Χατζηνάσιου του Αγαπίου, κατοίκου Παπάγου Αττικής (Γράμμου 36), 40. Ευσταθίου Δρογώση του Ιωάννη, κατοίκου Αθηνών (Φωκίωνος Νέγρη 43), 41. Σωκράτη Μάλαμα του Ιωάννη, κατοίκου Μεγάλου Κεφαλόβρυσου Τρικάλων, 42. Κωνσταντίνου Καλδάρα του Αποστόλου, κατοίκου Χώρας Νερό Νάουσας, 43. Διονυσίου Τσακνή του Γεωργίου, κατοίκου Παπάγου Αττικής (Σαρανταπόρου 133), 44. Νικολάου Ζιώγαλα του Στεφάνου, κατοίκου Χολαργού Αττικής (Κρέσνης 20), 45. Μαρίας Φασουλάκη του Ιωάννη, κατοίκου Παλαιού Φαλήρου Αττικής (Παπαφλέσσα 20), 46. Γεράσιμου Ανδρεάτου του Σπυράγγελου, κατοίκου Γλυφάδας Αττικής (Ηλείας 35), 47. Μάριου Στρόφαλη του Νικολάου, κατοίκου Αθηνών (Κρήτης 22), 48. Ελένης Ζιώγα του Βασιλείου, κατοίκου Χολαργού Αττικής (Σερίφου 37), 49. Γεωργίου Ανδρέου του Ανδρέα, κατοίκου Θρακομακεδόνων Αττικής (Γρεβενών 9), 50. Φωτεινής Λαμπρίδη του Εμμανουήλ, κατοίκου Αθηνών (Κ. Τσάτσου 8), 51. Γεωργίου Κολοκοτρώνη του Χρήστου, κατοίκου Νέας Ιωνίας Αττικής (Ομορφοκκλησίας 38, Καλογρέζα), 52. Αθηνάς Παντελίδου του Τριαντάφυλλου, 53. Κωνσταντίνου Παντελίδη του Σταύρου, 54. Σταύρου Παντελίδη του Παντελή, 55. Τριαντάφυλλου Παντελίδη του Σταύρου, κατοίκων Νέας Ιωνίας Αττικής (Σηλυβρίας 6), 56. Ιωάννη Βαρδή του Αντωνίου, κατοίκου Παιανίας Αττικής (θέση Χαλιδού), 57. Αθανασίου Πολυκανδριώτη του Θεοδώρου, κατοίκου Θρακομακεδόνων Αττικής (Δράμας 4), 58. Αλεξίου Πολυζωγόπουλου του Γεωργίου, κατοίκου Αθηνών (Πρατίνου 34, Παγκράτι), 59. Παναγιώτη (Νότη) Μαυρουδή του Χαριλάου, κατοίκου Χαλανδρίου Αττικής (Σεβαστής Καλλισπέρη 63), 60. Οδυσσέα Ιωάννου του Δημητρίου, κατοίκου Χαλανδρίου Αττικής (Λακωνίας 38), 61. Εμμανουήλ Φάμελλου του Πέτρου, κατοίκου Γλυφάδας Αττικής (Βαλαωρίτου 11), 62. Ευανθίας Ρεμπούτσικα του Γεωργίου, κατοίκου Ψυχικού Αττικής (Βύρωνος 30), 63. Ιωάννη Ζουγανέλη του Νικολάου, κατοίκου Μελισσίων Αττικής (Αγίας Ειρήνης 17), 64. Κωνσταντίνου Λειβαδά του Αλεξάνδρου, κατοίκου Παλαιάς Πεντέλης Αττικής (Ιωάννου Μεταξά 6), 65. Λουκίας-Ελένης Καρρέρ του Ερρίκου, κατοίκου Ραφήνας Αττικής (Διονυσίου Σολωμού 24, Καλλιτεχνούπολη), 66. Βασιλικής Καζαντζίδου του Ηλία, κατοίκου Νίκαιας Αττικής (Λ. Κατσώνη και Ακροπόλεως 16), 67. Αθηνάς Θεοτόκη του Αθανασίου, κατοίκου Πόρτο Ράφτη Αττικής (Γεωργίου Μητσάκη 4), 68. Χρήστου Τσιτρούδη του Στεργίου, κατοίκου Αθηνών (Μιχαήλ Χρήστου 26), 69. Κωνσταντίνου Τουρνά του Ευάγγελου, κατοίκου Αθηνών (Καυκάσου 133), 70. Άννας Βαγενά του Γεωργίου, κατοίκου Αθηνών (Ακάδημου 16), 71. Μιχαήλ Δέλτα του Μιλτιάδη, κατοίκου Βοτανικού Αττικής (Αγίας Μαρκέλλας 5), 72. Ευθυμίου Καραμουρατίδη του Στέλιου, κατοίκου Αθηνών (Β. Λάσκου 19), 73. Ιωάννη Αγγελάκα του Κωνσταντίνου, κατοίκου Θέρμης Θεσσαλονίκης (Μανδηλαρά 4), 74. Παρασκευά Καρασούλου του Παναγιώτη, κατοίκου Υμηττού Αττικής (Γρηγ. Κυδωνιών 21), 75. Ελένης Καραΐνδρου του Χρήστου, κατοίκου Αθηνών (Δικαιάρχου 42-44, Μετς), 76. Ισαάκ Σούση του Ραφαήλ, κατοίκου Αθηνών (Νηλέως 55, Θησείο), 77. Μαρίας (Μαριανίνας) Κριεζή του Κωνσταντίνου, κατοίκου Ψυχικού Αττικής (Χλόης 5), 78. Ελεάνας-Ευαγγελίας Βραχάλη του Ιωάννη, κατοίκου Αθηνών (Ευελπίδων 89), 79. Δημητρίου Ζερβουδάκη του Ιωάννη, κατοίκου Μεσημερίου Επανομής Θεσσαλονίκης, 80. Κωνσταντίνου Λογοθετίδη του Γεωργίου, κατοίκου Γαλατσίου Αττικής (Ερνέστου Κούρτιου 15Β), 81. Νικολάου Καλλίνη του Γεωργίου, κατοίκου Βύρωνα Αττικής (Χαριδήμου 30), 82. Γεωργίου Θεοδοσιάδη του Βασιλείου, κατοίκου Αθηνών (Φθιώτιδος 10Α, Αμπελόκηποι), 83. Γεωργίου Μακρή του Κωνσταντίνου, κατοίκου Αθηνών (Αμφιλοχίας 2), 84. Στέλιου Αγακίδη του Παναγιώτη, κατοίκου Νέας Σμύρνης Αττικής (Ηρακλείου 9), 85. Παναγιώτας Βελησσάρη του Λάμπρου, κατοίκου Παλαιού Φαλήρου Αττικής (Θέμιδος 34), 86. Κωνσταντίνου Στιβακτή του Γεωργίου, κατοίκου Αλίμου Αττικής (Νίκης 31), 87. Αλίκης Μαργαρίτη του Μιχαήλ Σουγιούλ, κατοίκου Άνω Ηλιούπολης Αττικής (Αλέκου Παναγούλη 48), 88. Όλγας Κουκλάκη του Ιωάννη, κατοίκου Βούλας Αττικής (Σολωμού 24), 89. Σμαράγδας Κιόσογλου του Γαληνού, κατοίκου Αθηνών (Δημητρακοπούλου 35), 90. Ευσταθίου Κιόσογλου του Γαληνού, κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής (Ακακίων 29Α), 91. Αθηνάς Τασούλα του Κωνσταντίνου, 92. Δημητρίου Σινανόγλου του Αντωνίου, κατοίκων Αιγάλεω Αττικής (Κέρκυρας 25), 93. Αλεξάνδρας-Τατιανής Ζωγράφου του Λεωνίδα, κατοίκου Νέας Φιλοθέης Αττικής (Βαρίκα 21), 94. Δημητρίου Μπίζου του Παναγιώτη, κατοίκου Αθηνών (Αριστοφάνους 11), 95. Νικόλ Σαραβάκου του Δημητρίου, κατοίκου Αλίμου Αττικής (Καραϊσκάκη 1), 96. Ειρήνης Αλεξανδράκη του Ιωάννη, 97. Αλεξάνδρου Χρυσοβέργη του Αλεξάνδρου, κατοίκων Καρέα – Βύρωνα Αττικής (Ιερού Λόχου 14), 98. Χρήστου Αλεξόπουλου του Βασιλείου, κατοίκου Χαϊδαρίου Αττικής (Ευρώτα 3), 99. Ευαγγέλου Δασκαλόπουλου του Χρήστου, κατοίκου Καισαριανής Αττικής (Ευφρονίου 43), 100. Ελένης Νιάρχου του Σπυρίδωνος, 101. Γεωργίου Λαβράνου του Σπυρίδωνος, κατοίκων Άνω Πατησίων Αττικής (Αγίας Λαύρας 3), 102. Γεωργίου Παπαδούκα του Παναγιώτη, κατοίκου Αθηνών (Δημ. Σούτσου 19), 103. Θεοδώρου Μουραμπά του Χρήστου, κατοίκου Αθηνών (Αυλίδος 8), 104. Κωνσταντίνου Μπαρμπόπουλου του Λεωνίδα, κατοίκου Αθηνών (Φαλήρου 12), 105. Νικολάου Πατρελάκη του Στεφάνου, κατοίκου Αθηνών (Κρατερού 25, Ιλίσια), 106. Ανδρέα Ρούσση του Παντελή, κατοίκου Πειραιά (Μαυρομιχάλη 50), 107. Παντελεήμονος Αμπαζή του Παναγιώτη, κατοίκου Αθηνών (Λ. Κατσώνη 55), 108. Νικολάου Πλατυρράχου του Ιωάννη, κατοίκου Αγίας Παρασκευής Αττικής (Σάκη Καράγιωργα 50), 109. Νικολάου Αβατάγγελου του Αρίωνος, κατοίκου Βουλιαγμένης Αττικής (Ουρανού 9), 110. Λάμπρου Κωνσταντάρα του Δημητρίου, κατοίκου Ελληνικού Αττικής (Αμαζόνων 23), 111. Ζίνας Αρβανιτίδη του Πασχάλη, 112. Πασχάλη Αρβανιτίδη του Ιωάννη, κατοίκων Βούλας Αττικής (Ιωάννου Μεταξά 6), 113. Παναγιώτη Καλαντζόπουλου του Παύλου, κατοίκου Αθηνών (Θήρας 2), 114. Δέσποινας Εμμανουηλίδου του Βασιλείου, 115. Ασημίνας Εμμανουηλίδου του Βασιλείου, κατοίκων Νέας Σμύρνης Αττικής (Μαδύτου 8), 116. Νοέλ-Θέμι του Νικολάου, κατοίκου Χαλανδρίου Αττικής (Αγίας Παρασκευής 91), 117. Αγγελικής Κατσαρή του Νικολάου, κατοίκου Παλαιού Φαλήρου Αττικής (Ναυπλίου 35), 118. Μαρίας Λαγγούση του Σταύρου, 119. Ελευθερίου Λαγγούση του Σταύρου, κατοίκων Αθηνών (Ανακρέοντος 36, Ζωγράφου), 120. Γιούλας Γεωργίου του Χριστόδουλου, κατοίκου Καλλιθέας Αττικής (Υψηλάντου 19), 121. Ιωάννας Γρατσούνη του Ιωάννη, κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής (Στρατηγού Λέκκα 5), 122. Σταματίου Πανταζόπουλου του Δημητρίου, κατοίκου Ηλιούπολης Αττικής (Περικλέους 27), 123. Ευθυμίου Αμπλιανίτη του Ιωάννη, κατοίκου Υμηττού Αττικής (Μπουμπουλίνας 16), 124. Γεωργίου-Δημητρίου Μιτσίγκα του Μιλτιάδου, κατοίκου Βούλας Αττικής (Καραϊσκάκη 13), 125. Οδυσσέα Τσάκαλου του Επαμεινώνδα, κατοίκου Νέας Σμύρνης Αττικής (Σαρδέων 17), 126. Φωτεινής Παπαδοπούλου του Ανέστη, κατοίκου Καισαριανής Αττικής (Πανιωνίου 78), 127. Ευαγγέλου Πανάτου του Ιωάννη, κατοίκου Πετρούπολης Αττικής (Αγίου Ιωάννου 34), 128. Κωνσταντίνου Καρτέλια του Σωκράτη, κατοίκου Αθηνών (Διονυσίου Αιγηνίτου 8, Ιλίσια), 129. Νεκταρίου Θεοδώρου του Κωνσταντίνου, κατοίκου Αθηνών (Πύρρου 30-32, Παγκράτι), 130. Ιωάννη Γουρνέλη του Αντωνίου, κατοίκου Παλλήνης Αττικής (Δερβενακίων 9), 131. Κωνσταντίνου Γόνη του Δημητρίου, κατοίκου Αθηνών (Ευγ. Καραβία 64, Κάτω Πατήσια), 132. Αθανασίου Γεωργούλα του Δημητρίου, κατοίκου Καλλιτεχνούπολης Αττικής (Διουνυσίου Σολωμού 4), 133. Μιχαήλ Δημητρίου του Βασιλείου, κατοίκου Αθηνών (Ιπποδάμου 10-12), 134. Αικατερίνης Κόρου του Γεωργίου, κατοίκου Νέας Ερυθραίας Αττικής (Φρύνης 17), 135. Ιωάννη Γαβαλά του Παναγιώτη, κατοίκου Διονύσου Αττικής (Κοραή 10), 136. Αργυρώς Παπαγιαννοπούλου του Ιωάννη, κατοίκου Νέας Ερυθραίας Αττικής (Παπαναστασίου 4Α), 137. Ασήμως Κόρου του Γεωργίου, κατοίκου Νέας Ερυθραίας Αττικής (Φρύνης 17), 138. Αικατερίνης Πία του Παναγιώτη, κατοίκου Αθηνών (Δέσπως Σέχου 4-6, Νέος Κόσμος), 139. Αλεξάνδρου Παντελιά του Ιερόθεου, κατοίκου Περιστερίου Αττικής (Γιαννιτσών 43), 140. Γεωργίου Παντελιά του Ιερόθεου, κατοίκου Περιστερίου Αττικής (Ηροδότου 23), 141. Ελευθερίου Κιντάτου του Ζαχαρία, κατοίκου Βριλησσίων Αττικής (Αγίου Νικολάου 2-4), 142. Αντωνίας Λαδοπούλου του Ευαγγέλου, κατοίκου Αγίας Παρασκευής Αττικής (Σίφνου 16), 143. Χαράλαμπου Ιωάννη του Δημητρίου, κατοίκου Αθηνών (Χρύσανθου Σερρών 7), 144. Εμμανουήλ Βαφειάδη του Νικολάου, κατοίκου Αθηνών (Αναστασίου Γενναδίου 10-12, Γκύζη), 145. Μαλαματένιας Κονιόρδου του Γεωργίου, κατοίκου Αθηνών (Δικαιάρχου 21), 146. Ιωάννη Τίκα του Παναγιώτη, κατοίκου Χαλανδρίου Αττικής (Παύλου Μελά 68), 147. Κωνσταντίνου Μυλωνά του Ευάγγελου, κατοίκου Νέας Σμύρνης Αττικής (Ηρακλείου 21), 148. Βασιλικής Μάνεση του Κωνσταντίνου, κατοίκου Νέας Σμύρνης Αττικής (Διγενή Ακρίτα 13), 149. Κωνσταντίνου Στεφανή του Λεωνίδα, 150. Νάταλι Οραλί Ρασούλη του Εμμανουήλ, κατοίκων Αμαρουσίου Αττικής (Βύρωνος 17), 151. Αθανασίου Αλατά του Δημητρίου, κατοίκου Ιλίου Αττικής (Πριάμου 14), 152. Ευφροσύνης Θετάκη του Χρήστου, κατοίκου Αθηνών (Ζωοδόχου Πηγής 85-87), 153. Ανδρέα Ευαγγελάτου του Διονυσίου, κατοίκου Άνω Λιοσίων Αττικής, 154. Αγγελικής Κοτσά του Γεωργίου, κατοίκου Μοσχάτου Αττικής (Κανάρη 76), 155. Ανδρέα Θωμόπουλου του Γεωργίου, κατοίκου Πεντέλης Αττικής (Βελεστίνου 7), 156. Αντωνίου Παππά του Ευσταθίου, κατοίκου Αθηνών (Ιθάκης 11, Κυψέλη), 157. Μιχαήλ Κονιτόπουλου του Γεωργίου, κατοίκου Γαλατσίου Αττικής (Κοζάνης 5), 158. Αθανασίας Κονιτοπούλου του Γεωργίου, κατοίκου Βαρυμπόμπης Αττικής (Πλατεία Βαρυμπόμπης 2), 159. Δημητρίου Μαραγκόπουλου του Κωνσταντίνου, κατοίκου Παλλήνης Αττικής (Αγγέλων 28), 160. Τερέζας Παναγιωτοπούλου του Δημητρίου, κατοίκου Λαυρίου Αττικής (Περικλέους 25), 161. Γεωργίου Μυζάλη του Νικηφόρου, κατοίκου Χαλανδρίου Αττικής (Κυκλάδων 6) και 162. Χρήστου Στυλιανού του Κυριάκου, κατοίκου Αγίας Παρασκευής Αττικής (Αμαρυλλίδος 4), οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Γεώργιο Κοπακάκη (Α.Μ. 16745), που νομιμοποιήθηκε με τη συνυπογραφή του δικογράφου από τους παρεμβαίνοντες.
Η πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου κατόπιν της υπ’ αριθμ. 229/2021 αποφάσεως του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου να επιλύσει η Ολομέλεια το ζήτημα που αναφέρεται στην απόφαση.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών Οργανισμός επιδιώκει να ακυρωθούν: α. η υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟΑ/ΓΡΥΠ/66892/1385/7.2.2020 (ΦΕΚ Β΄ 561/ 21.2.2020) απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού και β. η από 23.10.2018 απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της Ειδικής Υπηρεσίας Έκτακτης Διαχείρισης Δικαιωμάτων (Ε.Υ.Ε.Δ.) του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.).
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της παραπεμπτικής αποφάσεως, η οποία επέχει θέση εισηγήσεως, από την εισηγήτρια, Σύμβουλο Μ. Παπαδοπούλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος Οργανισμού, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, και τους πληρεξούσιους των παρεμβαινόντων και την αντιπρόσωπο της υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη εξ αποστάσεως, με τη χρήση υπηρεσιακών τεχνολογικών μέσων, κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο
1. Επειδή για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο [αριθμός ηλεκτρονικού παραβόλου 327861461950 0504 0023/2020].
2. Επειδή, η υπόθεση παραπέμφθηκε ενώπιον της Ολομελείας του Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 14 παρ. 2 περ. α του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), με την απόφαση 229/2021 του Δ΄ Τμήματος, λόγω της σπουδαιότητας των ζητημάτων που ανακύπτουν κατά την ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 51Α παρ. 8 του ν. 4481/2017.
3. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, όπως αυτή συμπληρώθηκε με έξι δικόγραφα προσθέτων λόγων, ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθ. ΥΠΠΟΑ/ΓΡΥΠ/66892/1385/7.2.2020 απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την οποία εγκρίθηκε η άδεια λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ) με την επωνυμία «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΡΓΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ – ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» και τον διακριτικό τίτλο «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» [εφεξής «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» ή «ΕΔΕΜ»] (Β΄ 561/21.2.2020). Με την αυτή αίτηση ζητείται, επίσης, η ακύρωση της από 23.10.2018 απόφασης της 2ης έκτακτης Γενικής Συνέλευσης (Γ.Σ.) της Ειδικής Υπηρεσίας Έκτακτης Διαχείρισης Δικαιωμάτων (Ε.Υ.Ε.Δ.) του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.), με την οποία αποφασίσθηκε η επιτάχυνση των διαδικασιών σύνταξης καταστατικού για τη σύσταση αυτοδιαχειριζόμενου οργανισμού στον οποίο τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης θα αναθέσουν τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους.
4. Επειδή, μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη με την κρινόμενη αίτηση πράξη είναι η ως άνω υπ’ αριθ. ΥΠΠΟΑ/ΓΡΥΠ/66892/ 1385/7.2.2020 απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού περί χορηγήσεως άδειας λειτουργίας στην «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ Ε.Δ.Ε.Μ.». Η επίσης προσβαλλόμενη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της Ε.Υ.Ε.Δ., προερχόμενη από υπηρεσία του κατ’ άρθρο 69 του ν. 2121/1993 ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας» (Ο.Π.Ι.), δεν αποτελεί πράξη διοικητικού οργάνου και, ως εκ τούτου, δεν προσβάλλεται παραδεκτώς. Απαραδέκτως, τέλος, ζητείται με το κατατεθέν στις 25.5.2020 δικόγραφο προσθέτων λόγων η ακύρωση της, εκδοθείσας μετά την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως, υπ’ αριθ. ΥΠΠΟΑ/ΓΡΥΠ/237529/ 6053/12.5.2020 κοινής απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Υφυπουργού Οικονομικών (Β΄ 2025) περί μεταβίβασης της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ. στην «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ Ε.Δ.Ε.Μ.», κατά της οποίας ο αιτών έχει ασκήσει αυτοτελή αίτηση ακυρώσεως (Ε 1429/23.6.2020).
5. Επειδή, με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς παρεμβαίνουν υπέρ του κύρους της ως άνω παραδεκτώς προσβαλλόμενης πράξης, με χωριστά δικόγραφα, α) ο Ο.Π.Ι., διότι ασκεί την εποπτεία επί των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης και, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 4481/2017, είναι αρμόδιος για την υποβολή εισήγησης προς τον Υπουργό πριν από την αδειοδότηση αυτών, β) η «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ Ε.Δ.Ε.Μ.», διότι είναι η δικαιούχος της χορηγηθείσας με την προσβαλλόμενη απόφαση άδειας. Επίσης με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς παρεμβαίνουν υπέρ του κύρους της ανωτέρω πράξης, με χωριστά δικόγραφα, ως μέλη της ως άνω ένωσης Ε.Δ.Ε.Μ., α) η στιχουργός Ελένη Γιαννατσούλια, β) ο Σταμάτιος Κραουνάκης, και γ) ο Δημήτριος Πλέσσας και 161 ακόμη φυσικά πρόσωπα.
6. Επειδή, με τον ν. 2121/1993 (Α΄ 25) θεσπίστηκε, το πρώτον συστηματικά, καθεστώς συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι ρυθμίσεις του νόμου αυτού συμπληρώθηκαν, εν συνεχεία, με το ν. 4481/2017 (Α΄ 100), ο οποίος, μεταξύ άλλων, απέβλεψε στην ενσωμάτωση στην ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας 2014/26/ΕΕ «για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων …» (ΕΕ L 84). Ειδικότερα, με το άρθρο 3 του ν. 4481/2017, το οποίο έχει τον τίτλο «Ορισμοί», ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «… α. Ως «οργανισμός συλλογικής διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από το νόμο ή μέσω μεταβίβασης, άδειας ή οποιασδήποτε άλλης συμβατικής συμφωνίας, για τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων εξ ονόματος περισσότερων του ενός δικαιούχων, για το συλλογικό όφελος αυτών, ως αποκλειστικό ή κύριο σκοπό του, και ο οποίος πληροί ένα από ή αμφότερα τα ακόλουθα κριτήρια: αα) ανήκει στα μέλη του ή ελέγχεται από αυτά, ββ) έχει οργανωθεί σε μη κερδοσκοπική βάση. β. … γ. Ως «ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από τον νόμο ή μέσω μεταβίβασης, άδειας ή άλλης οποιασδήποτε άλλης συμβατικής συμφωνίας, για τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας η συγγενικών δικαιωμάτων εξ ονόματος περισσότερων του ενός δικαιούχων, για το συλλογικό όφελος αυτών, ως αποκλειστικό ή κύριο σκοπό του, και ο οποίος αα) δεν ανήκει σε δικαιούχους ούτε ελέγχεται από αυτούς, άμεσα ή έμμεσα, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, και έχει οργανωθεί σε κερδοσκοπική βάση. δ. Ως «δικαιούχος» νοείται οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα, εκτός από οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, που κατέχει δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικό δικαίωμα ή το οποίο, δυνάμει συμφωνίας για την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων ή εκ του νόμου, δικαιούται μερίδιο των εσόδων που προκύπτουν από τα δικαιώματα. ε. Ως «μέλος» νοείται δικαιούχος ή οντότητα που εκπροσωπεί τους δικαιούχους, συμπεριλαμβανομένων άλλων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και ενώσεων δικαιούχων, ο οποίος πληροί τους όρους του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης για την εισδοχή και εγγραφή μέλους και γίνεται δεκτός από αυτόν. στ. … ζ. … η. … θ. Ως «γενική συνέλευση των μελών» νοείται το όργανο του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, στο οποίο συμμετέχουν τα μέλη και ασκούν τα δικαιώματα ψήφου τους, ανεξαρτήτως της νομικής μορφής του οργανισμού. ι. Ως «έσοδα από δικαιώματα» νοούνται τα έσοδα που εισπράττονται από οργανισμό συλλογικής διαχείρισης για λογαριασμό των δικαιούχων και προκύπτουν από αποκλειστικό δικαίωμα ή από δικαίωμα αμοιβής ή από δικαίωμα αποζημίωσης. ια. Ως «έξοδα διαχείρισης» νοούνται τα ποσά που χρεώνονται, κρατούνται ή συμψηφίζονται από έναν οργανισμό συλλογικής διαχείρισης στα έσοδα από δικαιώματα ή στο εισόδημα που προκύπτει από την επένδυση των εσόδων από δικαιώματα, προκειμένου ο οργανισμός να καλύψει τα έξοδά του που προκύπτουν από τη διαχείριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων. … ιβ. Ως «σύμβαση εκπροσώπησης» νοείται κάθε συμφωνία μεταξύ οργανισμών συλλογικής διαχείρισης δυνάμει της οποίας ένας οργανισμός συλλογικής διαχείρισης αναθέτει σε άλλον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης τη διαχείριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων που εκπροσωπεί, … ιγ. … ιδ. Ως «ρεπερτόριο» νοούνται τα έργα ή αντικείμενα προστασίας σε σχέση με τα οποία ένας οργανισμός συλλογικής διαχείρισης διαχειρίζεται δικαιώματα. ιε. …ιστ. … εζ. …». Ο ίδιος ως άνω νόμος προβλέπει στο άρθρο 8 ότι οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης (Ο.Σ.Δ.) λειτουργούν με οποιαδήποτε νομική μορφή (παρ. 1), όπως της ανώνυμης εταιρείας (παρ. 2) ή του αστικού συνεταιρισμού κατά το ν. 1667/1986 (Α΄ 196), οι συνεταιρισμοί δε αυτοί είναι πάντοτε περιορισμένης ευθύνης και οι συνεταίροι δεν ευθύνονται προσωπικά για τα χρέη των συνεταιρισμών (παρ. 3).
7. Επειδή, περαιτέρω, ο προαναφερθείς ν. 4481/2017 ορίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: Άρθρο 4: «1. Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, οργανισμός συλλογικής προστασίας και ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης του άρθρου 50, που είναι εγκατεστημένος στην ελληνική επικράτεια και ο οποίος πρόκειται να αναλάβει τη συλλογική διαχείριση ή προστασία των εξουσιών που απορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα των δημιουργών ή των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων απαιτείται να λάβει άδεια λειτουργίας από τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, σύμφωνα με τη διαδικασία του παρόντος άρθρου. 2. Ο ενδιαφερόμενος οργανισμός ή ανεξάρτητη οντότητα του άρθρου 50 υποχρεούται, πριν την έναρξη της λειτουργίας του, να καταθέσει στον Ο.Π.Ι. αίτηση, συνοδευόμενη υποχρεωτικώς από τα ακόλουθα στοιχεία: α) το καταστατικό του, στο οποίο περιλαμβάνεται και το ύψος του κεφαλαίου του, εάν αυτό προβλέπεται από την αντίστοιχη νομική μορφή, β) τον νόμιμο εκπρόσωπο, τα μέλη του διοικητικού και του εποπτικού συμβουλίου και το γενικό διευθυντή, αν υπάρχει. …, γ) τον αριθμό των δικαιούχων που έχουν αναθέσει ή πρόκειται να αναθέσουν στον οργανισμό τη διαχείριση ή την προστασία εξουσιών που απορρέουν από το περιουσιακό τους δικαίωμα, δ) σχέδιο της σύμβασης ανάθεσης, από το οποίο προκύπτει η νομική μορφή και η διάρκεια ανάθεσης της διαχείρισης ή της προστασίας, ε) τον κανονισμό διανομής δικαιωμάτων, από τον οποίον προκύπτουν ο χρόνος, οι αρχές και ο τρόπος διανομής των εσόδων από δικαιώματα ανά κατηγορία δικαιούχων, στ) το ύψος των εξόδων διαχείρισης, όπως, επίσης, και κάθε άλλο στοιχείο που ζητείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού ή τον Ο.Π.Ι. σχετικά με την εξασφάλιση της βιωσιμότητας και της αποτελεσματικότητας της λειτουργίας του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας ή της ανεξάρτητης οντότητας του άρθρου 50. Η απόφαση με την οποία χορηγείται η άδεια λειτουργίας … δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως … 3. Εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος νόμου και προκύπτει προδήλως ότι ο αιτών οργανισμός ή η αιτούσα ανεξάρτητη οντότητα του άρθρου 50 είναι βιώσιμοι και μπορούν να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τα δικαιώματα των δικαιούχων που τους έχουν αναθέσει τη διαχείριση ή την προστασία των δικαιωμάτων τους και κατόπιν σχετικής εισήγησης του Ο.Π.Ι., ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού χορηγεί άδεια λειτουργίας με αιτιολογημένη απόφασή του, η οποία κοινοποιείται στον Ο.Π.Ι. και στον αιτούντα οργανισμό ή την ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης του άρθρου 50. … 4. …». Άρθρο 9: «1. Η γενική συνέλευση των μελών οργανισμού συλλογικής διαχείρισης συγκαλείται τουλάχιστον μία φορά ετησίως. 2. Η γενική συνέλευση των μελών λαμβάνει αποφάσεις για τα εξής ζητήματα: α) την τροποποίηση του καταστατικού, β) αα) την εκλογή ή την παύση των μελών του διοικητικού συμβουλίου και των μελών του εποπτικού συμβουλίου, ββ) την έγκριση της αμοιβής ή την παροχή άλλου, χρηματικού ή μη, οφέλους στα μέλη του διοικητικού και του εποπτικού συμβουλίου και τον γενικό διευθυντή, … γ) τον τρόπο διανομής των ποσών που οφείλονται στους δικαιούχους και τον κανονισμό διανομής δικαιωμάτων, δ) τις βασικές αρχές για τη χρήση των ποσών που δεν είναι δυνατόν να διανεμηθούν, ε) την επενδυτική πολιτική για τα έσοδα από τα δικαιώματα και για τα έσοδα που προκύπτουν από την επένδυση εσόδων από τα δικαιώματα, λαμβάνοντας υπόψη την παράγραφο 4 του άρθρου 17 και την παράγραφο 7 του άρθρου 19 [κατά την πρώτη από τις διατάξεις αυτές «Αν οργανισμός συλλογικής διαχείρισης επενδύει έσοδα από τα δικαιώματα ή έσοδα που προκύπτουν από την επένδυση των εσόδων από τα δικαιώματα, πράττει τούτο με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον των δικαιούχων, τα δικαιώματα των οποίων εκπροσωπεί, …» και κατά τη δεύτερη «Μόνο το ήμισυ των μη διανεμητέων ποσών μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης … για επενδύσεις, ενώ το υπόλοιπο ήμισυ μπορεί να χρησιμοποιηθεί … για τη χρηματοδότηση υπηρεσιών κοινωνικού, πολιτιστικού και εκπαιδευτικού περιεχομένου προς όφελος των δικαιούχων. … Επίσης, η γενική συνέλευση … μπορεί να αποφασίζει ότι ένα μέρος των μη διανεμητέων ποσών θα διανεμηθεί στους δικαιούχους, …»], στ) τις κρατήσεις επί των εσόδων από τα δικαιώματα και επί εσόδων που προκύπτουν από την επένδυση εσόδων από τα δικαιώματα, λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 18 [κατά το οποίο «1.Οι κρατήσεις πρέπει να είναι εύλογες σε συνάρτηση με τις υπηρεσίες που παρέχει ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης στους δικαιούχους και καθορίζονται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων. 2. Ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης παρέχει στον δικαιούχο που του αναθέτει τη διαχείριση των δικαιωμάτων του, και πριν ακόμη λάβει τη συναίνεση του δικαιούχου για τη διαχείριση αυτή, τεκμηριωμένες πληροφορίες για τα έξοδα διαχείρισης και για τις λοιπές κρατήσεις επί των εσόδων από δικαιώματα και επί των εσόδων από την επένδυση των εσόδων από δικαιώματα. 3. …»], ζ) τη χρήση των εσόδων από τα δικαιώματα και των εσόδων που προκύπτουν από την επένδυση εσόδων από τα δικαιώματα ως προς τον τρόπο, το χρόνο ή οποιαδήποτε άλλη λεπτομέρεια, η) τη χρήση ανά περίπτωση των ποσών που δεν είναι δυνατόν να διανεμηθούν εντός των βασικών αρχών της περίπτωσης δ που έχουν ήδη αποφασιστεί, θ) τον τρόπο διαχείρισης των πιθανών περιπτώσεων που μπορεί να επηρεάσουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων και την επίτευξη των στόχων του οργανισμού (πολιτική για τη διαχείριση κινδύνου), ι) … ια) την έγκριση συγχωνεύσεων και συμμαχιών, σύστασης θυγατρικών και εξαγοράς άλλων οντοτήτων ή απόκτησης μετοχών ή δικαιωμάτων σε άλλες οντότητες, ιβ) … ιγ) την κατάρτιση των κατά το άρθρο 14 όρων σχετικά με τη χορήγηση αδειών μη εμπορικής χρήσης των δικαιωμάτων τους, ιδ) οποιοδήποτε άλλο ζήτημα που προβλέπεται στον παρόντα νόμο ή στο καταστατικό. 3. … 4. Η γενική συνέλευση των μελών οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ελέγχει τις δραστηριότητες του οργανισμού, λαμβάνοντας τουλάχιστον απόφαση για το διορισμό τη την απομάκρυνση των ορκωτών ελεγκτών – λογιστών και εγκρίνοντας την ετήσια έκθεση διαφάνειας του άρθρου 29. 5. Όλα τα μέλη του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν και να ψηφίζουν στη γενική συνέλευση των μελών. … 6. … 10. Κατά τα λοιπά, για τις γενικές συνελεύσεις μελών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις περί γενικής συνέλευσης του ν. 1667/1986». Άρθρο 10 παρ. 1: «Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης οφείλει να διαθέτει εποπτικό συμβούλιο, το οποίο παρακολουθεί τις δραστηριότητες και τις ενέργειες των φυσικών ή νομικών προσώπων που διαχειρίζονται τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του οργανισμού». Άρθρο 12: «1. [η αρχική παράγραφος 1 αριθμήθηκε ως περίπτωση α της παραγράφου 1 και προστέθηκε περίπτωση β με το άρθρο 85 παρ. 1 του ν. 4605/2019] α) Οι δικαιούχοι έχουν το δικαίωμα να αναθέτουν σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης της επιλογής τους να διαχειρίζεται το περιουσιακό δικαίωμα ή τις εξουσίες (δικαιώματα) που απορρέουν από αυτό ή κατηγορίες εξουσιών ή είδη έργων ή αντικείμενα προστασίας της επιλογής τους … Η ανάθεση γίνεται κάθε φορά εγγράφως και για ορισμένο χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από τρία (3) έτη. …β) …2. Οι δικαιούχοι έχουν το δικαίωμα να καταγγέλλουν εν όλω ή εν μέρει τη σύμβαση ανάθεσης αναφορικά με το περιουσιακό δικαίωμα ή κατηγορίες εξουσιών, ή είδη έργων, ή αντικείμενα προστασίας της επιλογής τους … ή να ανακαλούν οποιοδήποτε από τα δικαιώματα, κατηγορίες εξουσιών ή ειδών έργων και αντικειμένων προστασίας από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, ύστερα από έγγραφη προειδοποίηση τριών (3) μηνών. 3. Εάν υπάρχουν ποσά που οφείλονται σε δικαιούχο για πράξεις εκμετάλλευσης που έγιναν πριν από τη λήξη ισχύος της σύμβασης ανάθεσης, ή την υποβολή καταγγελίας, ή την ανάκληση, ή δυνάμει άδειας που χορηγήθηκε πριν από την έναρξη ισχύος της λήξης, ή της καταγγελίας, ή της ανάκλησης, ο δικαιούχος διατηρεί τα δικαιώματά του … 4. Ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης δεν μπορεί να περιορίζει την άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 με το να επιβάλλει ως όρο άσκησής τους την ανάθεση σε άλλον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης της διαχείρισης των δικαιωμάτων ή των κατηγοριών εξουσιών, ή ειδικών έργων, ή αντικειμένων προστασίας που υπόκεινται σε λήξη, ή έχουν καταγγελθεί, ή ανακληθεί. 5. Όταν ο δικαιούχος αναθέτει σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης να διαχειρίζεται το περιουσιακό δικαίωμα, ή εξουσίες, ή κατηγορίες εξουσιών, ή είδη έργων, ή αντικείμενα προστασίας παρέχει τη συναίνεσή του συγκεκριμένα για κάθε εξουσία ή κατηγορία εξουσιών, ή είδος έργων ή αντικειμένων προστασίας. Η συναίνεση πρέπει να αποδεικνύεται εγγράφως και τεκμηριωμένα. 6. Τα δικαιώματα των δικαιούχων που απορρέουν από τις παραγράφου 1 έως 5 περιλαμβάνονται στη σύμβαση ανάθεσης. 7. Ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης οφείλει, πριν ανατεθεί σε αυτόν η κατά την παράγραφο 1 διαχείριση, να ενημερώνει τους δικαιούχους σχετικά με τα δικαιώματά τους κατά τις παραγράφους 1 έως 5, …». Άρθρο 50: «Ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης που είτε προϋπάρχουν είτε συσταθούν μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και οι οποίες ασκούν συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων και έχουν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική αγορά στην κατηγορία που εκπροσωπούν, υποχρεούνται να προβλέψουν στο καταστατικό τους τη λειτουργία γενικής συνέλευσης των μελών και εποπτικού συμβουλίου, σύμφωνα με την παράγραφο 9 του άρθρου 9 και την παράγραφο 8 του άρθρου 10. Στις υφιστάμενες κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος ανεξάρτητες οντότητες εφαρμόζονται επίσης οι διατάξεις του παρόντος νόμου, που αφορούν στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης, …».
8. Επειδή, εξάλλου, με το άρθρο 69 του προαναφερθέντος ν. 2121/1993 προβλέφθηκε η σύσταση «Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας» και ορίσθηκε, ειδικότερα, ότι: «1. Ιδρύεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με έδρα την Αθήνα και επωνυμία Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.) που εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, με σκοπό την προστασία των πνευματικών δημιουργών και δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων, την εποπτεία των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, την εφαρμογή του παρόντος νόμου και των συναφών διεθνών συμβάσεων, τη νομοπαρασκευαστική εργασία σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων και γενικά την εκπροσώπηση της Ελλάδας σε όλους τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, καθώς και στα Όργανα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας … Ο Ο.Π.Ι. σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει ως σκοπό τη συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου. 2. … 3. … 4. (η οποία προστέθηκε με την παρ. 13 του άρθρου 8 του ν. 2557/1997, Α΄ 271) Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας αποτελεί κοινωφελές νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. …». Στη συνέχεια, με το άρθρο 45 παρ. 1 του ν. 4531/2018 (Α΄ 62) αντικαταστάθηκε το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 69 του ν. 2121/1993 και ορίσθηκε ότι: «Ο Ο.Π.Ι. δεν μπορεί να έχει ως σκοπό τη συλλογική διαχείριση πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων. Κατ’ εξαίρεση, σε περίπτωση ανάκλησης άδειας λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ή ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης του άρθρου 50 του ν. 4481/2017 (Α΄ 100), μπορεί σύμφωνα με το άρθρο 51Α του ν. 4481/2017 να ανατίθεται στον Ο.Π.Ι., ύστερα από απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κατόπιν γνώμης του Δ.Σ. του Ο.Π.Ι., εκτάκτως και προσωρινά, με σκοπό τη διασφάλιση της είσπραξης και διανομής των δικαιωμάτων των δικαιούχων και την τήρηση της νομιμότητας χρήσης πνευματικών έργων, η διαχείριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων – μελών του οργανισμού ή της οντότητας του άρθρου 50 του ν. 4481/2017 (Α΄ 100), η άδεια του οποίου ανακλήθηκε, για χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβεί τα δύο (2) έτη, έως ότου τη συλλογική διαχείριση αναλάβει άλλος οργανισμός συλλογικής διαχείρισης». Περαιτέρω, με την παρ. 5 του άρθρου 45 του ανωτέρω νόμου ν. 4531/2018 προστέθηκε στο άρθρο 11 του Καταστατικού του Ο.Π.Ι., που είχε θεσπισθεί με το π.δ. 311/1994 (Α΄ 165), παράγραφος 3, με την οποία ορίσθηκαν τα εξής: «Συστήνεται στον Ο.Π.Ι. Ειδική Υπηρεσία έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων με αρμοδιότητα την άσκηση όλων των αναγκαίων ενεργειών για την έκτακτη διαχείριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων – μελών οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ή ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης του άρθρου 50 του ν. 4481/2017 (Α΄ 100), η άδεια του οποίου ανακλήθηκε, τη σύναψη νέων συμβάσεων ανάθεσης και εκπροσώπησης με δικαιούχους, την είσπραξη, διανομή και απόδοση των δικαιωμάτων των δικαιούχων, την τήρηση της νομιμότητας χρήσης πνευματικών έργων και την ενημέρωση των δικαιούχων για την πορεία και το έργο της έκτακτης διαχείρισης των δικαιωμάτων τους. Η Ειδική Υπηρεσία έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων λειτουργεί για όσο χρόνο ο Ο.Π.Ι. ασκεί τα καθήκοντα του άρθρου 51Α του ν. 4481/2017, υπάγεται απευθείας στο Δ.Σ. του Ο.Π.Ι. και εποπτεύεται από αυτό. Η Ειδική Υπηρεσία διοικείται από το πρόσωπο που διορίζεται επικεφαλής της (προσωρινός διαχειριστής)». Εξάλλου, με την παρ. 7 του εν λόγω άρθρου 45 του ν. 4531/2018 προστέθηκε στον ανωτέρω ν. 4481/2017 το άρθρο 51Α, με το οποίο ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «1. Σε περίπτωση ανάκλησης άδειας λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ή ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης του άρθρου 50, με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, η διαχείριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων ανατίθεται στον Ο.Π.Ι., εκτάκτως και προσωρινά, μέχρις ότου τη συλλογική διαχείριση αναλάβει άλλος οργανισμός και πάντως για χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβεί τα δύο (2) έτη. Τα καθήκοντα αυτά ασκεί η Ειδική Υπηρεσία έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων της παρ. 3 του άρθρου 11 του π.δ. 311/1994 (Α΄ 165). Με την ίδια απόφαση διορίζεται προσωρινός διαχειριστής, ο οποίος έχει την ευθύνη διαχείρισης των δικαιωμάτων των δικαιούχων. … Με την απόφαση του πρώτου εδαφίου μεταβιβάζονται στον Ο.Π.Ι. τα χρηματικά ποσά που τηρούνται στους χωριστούς ειδικούς λογαριασμούς της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 17 για να τα αποδώσει στους δικαιούχους [οι λογαριασμοί αυτοί αφορούν έσοδα από δικαιώματα και κάθε έσοδο που προκύπτει από την επένδυση εισπράξεων από δικαιώματα και τηρούνται χωριστά από τους λογαριασμούς που αφορούν τα ίδια περιουσιακά στοιχεία που διαθέτει ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, τα έσοδα που προκύπτουν από τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία, από τα έξοδα διαχείρισης ή από άλλες δραστηριότητες]. Για τον ίδιο σκοπό μεταβιβάζονται στον ΟΠΙ τυχόν αξιόγραφα και λοιποί άυλοι τίτλοι, οι οποίοι αφορούν σε δικαιώματα δικαιούχων. … 2. Οι συμβάσεις ανάθεσης και εκπροσώπησης του οργανισμού ή της ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης του άρθρου 50, του οποίου η άδεια ανακλήθηκε, λύονται αυτοδικαίως. Από τη δημοσίευση της απόφασης της παραγράφου 1, θεωρείται αυτοδικαίως ότι συνάπτονται νέες όμοιες συμβάσεις μεταξύ των δικαιούχων και του Ο.Π.Ι., καθώς και των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και του Ο.Π.Ι., για το χρονικό διάστημα που υπολείπεται στην προηγούμενη σύμβαση, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τη διάρκεια της έκτακτης διαχείρισης. Οι δικαιούχοι και οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης έχουν δικαίωμα να αντιταχθούν στην παραπάνω ανάθεση και εκπροσώπηση από τον Ο.Π.Ι. εντός εξήντα (60) ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης της παραγράφου 1, κοινοποιώντας εγγράφως στον Ο.Π.Ι. δήλωσή τους ότι δεν επιθυμούν να εκπροσωπηθούν από αυτόν. Οι δικαιούχοι και οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ενημερώνονται από την Ειδική Υπηρεσία έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων για τη δυνατότητά τους αυτή με κάθε πρόσφορο μέσο. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας εφαρμόζεται η παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4481/2017. … 3. … 4. Στην Ειδική Υπηρεσία έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στον παρόντα νόμο, στο βαθμό που αυτά είναι συμβατά με το σκοπό της έκτακτης διαχείρισης. Στο πλαίσιο της λειτουργίας της Ειδικής Υπηρεσίας και για όσο χρόνο διαρκεί η έκτακτη διαχείριση, λειτουργεί γενική συνέλευση μελών και εποπτικό συμβούλιο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στα άρθρα 9 και 10 για τους Ο.Σ.Δ.. Ρητά εξαιρούνται από τις αρμοδιότητες της γενικής συνέλευσης η περίπτωση α΄ της παραγράφου 2 και η περίπτωση β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 9, όσον αφορά στην εκλογή και την παύση μελών διοικητικού συμβουλίου, στον ορισμό γενικού διευθυντή, αμοιβής αυτών, καθώς και αμοιβής των μελών του εποπτικού συμβουλίου. 5. Κατά τη διάρκεια της έκτακτης διαχείρισης της παραγράφου 1, ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης ή η ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης του άρθρου 50, η άδεια του οποίου ανακλήθηκε, υποχρεούται να επιτρέπει χωρίς κανέναν περιορισμό την πρόσβαση προσώπων εξουσιοδοτημένων από τον ΟΠΙ στο φυσικό, ψηφιοποιημένο και ψηφιακό αρχείο τεκμηρίωσης ή/και έργων των δικαιούχων που εκπροσωπούσε κατά το χρόνο ανάκλησης της άδειας, καθώς και σε κάθε άλλο αρχείο που είναι απαραίτητο για το έργο της διαχείρισης των δικαιωμάτων. Για τους σκοπούς της έκτακτης διαχείρισης και της εποπτείας, ο ΟΠΙ καθίσταται νόμιμος χρήστης των αρχείων. … 6. … 7. … 8. Η γενική συνέλευση των μελών της Ειδικής Υπηρεσίας έκτακτης διαχείρισης αποφασίζει για τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, ο οποίος θα αναλάβει τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Πολιτισμού και Αθλητισμού και Οικονομικών μεταφέρεται η δραστηριότητα της Ειδικής Υπηρεσίας στο διάδοχο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και ρυθμίζονται τα θέματα αποτίμησης αξίας των μεταβιβαζόμενων στοιχείων και ο τρόπος καταβολής του ποσού που τυχόν προκύψει από το διάδοχο οργανισμό προς τον ΟΠΙ. 9. … 10. [η παράγραφος αυτή προστέθηκε με το άρθρο 85 παρ. 5 του ν. 4605/2019 (Α΄ 52/1.4.2019)] Η ανάθεση της διαχείρισης δικαιωμάτων των δικαιούχων στον Ο.Π.Ι. εκτάκτως και προσωρινά σύμφωνα με την παράγραφο 1, δεν συνιστά μεταβίβαση περιουσίας κατ’ άρθρο 479 ΑΚ, του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ή της ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης του άρθρου 50, η άδεια του οποίου ανακλήθηκε, στον Ο.Π.Ι.. Ο Ο.Π.Ι. δεν καθίσταται καθολικός ή ειδικός διάδοχος του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ή της ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης του άρθρου 50. …». Τέλος, με την παρ. 9 του άρθρου 46 του ως άνω ν. 4481/2017, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 45 του ν. 4531/2018, ορίζεται ότι «Η απόφαση περί … οριστικής ανάκλησης της άδειας λειτουργίας των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης ή των ανεξάρτητων οντοτήτων διαχείρισης του άρθρου 50 τίθεται σε ισχύ από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
9. Επειδή, οι ρυθμίσεις του παρατεθέντος ανωτέρω άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017, το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 45 παρ. 7 του ν. 4531/2018, κρίθηκαν αναγκαίες, κατά τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση που συνόδευε την οικεία τροπολογία, «καθώς στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο δεν υφίσταται πρόβλεψη για τη συλλογική διαχείριση πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων στην περίπτωση κατά την οποία ανακαλείται από τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού άδεια λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ) ή ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης (ΑΟΔ) του άρθρου 50 του ν. 4481/17. Η Οδηγία 2014/26/ΕΕ είναι ουδέτερη ως προς την περίπτωση ανάκλησης άδειας λειτουργίας … Εν τούτοις, το δικαίωμα παρέμβασης των κρατών μελών στη λειτουργία των ΟΣΔ έχει αναγνωριστεί από το ενωσιακό δίκαιο, τόσο σε νομοθετικό όσο και σε νομολογιακό επίπεδο. Ειδικότερα, έχει γίνει δεκτό ότι ο κανόνες που ρυθμίζουν τους ΟΣΔ δύνανται να παρεκκλίνουν από τις κοινές διατάξεις, όπως – ενδεικτικά – από τους κανόνες που εφαρμόζονται βάσει της Οδηγίας για τις Υπηρεσίες στην Εσωτερική Αγορά (2006/123/ΕΚ). Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόφαση της 27.2.2014 (C-351/2012, …), η οποία δέχεται ότι οι διατάξεις σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά δεν αντιτίθενται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους αναφορικά με τη συλλογική διαχείριση. … Για λόγους δημοσίου συμφέροντος που ευθέως αφορούν την προστασία του πολιτισμού, την τήρηση της νομιμότητας χρήσης πνευματικών έργων, τη δημοσιονομική σταθερότητα και τη διεθνή παρουσία της χώρας στον τομέα των πνευματικών δικαιωμάτων, η πολιτεία οφείλει να παρέμβει και να ρυθμίσει το κενό που δημιουργείται στη συλλογική διαχείριση μετά την ανάκληση άδειας λειτουργίας ΟΣΔ ή ΑΟΔ του άρθρου 50, δεδομένου ότι αυτοί έχουν συνήθως δεσπόζουσα θέση στην αγορά και εκπροσωπούν έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό δικαιούχων τόσο Ελλήνων όσο και ξένων. Η παρέμβαση αυτή έχει αποκλειστικά χαρακτήρα προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού, καθώς αποτρέπει την κατάρρευση και κατακερματισμό της αγοράς μετά την ανάκληση άδειας οργανισμού, και στοχεύει στην προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, έναν στόχο δηλαδή που το Δικαστήριο της Ένωσης έχει αναγνωρίσει ως επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος δυνάμενο να δικαιολογήσει παρεκκλίσεις από τους ενωσιακούς κανόνες (απόφαση της 4ης Οκτωβρίου 2011, C-403/08 και C-429/08, Football Association Premier League κ.λπ., …, σκέψη 94, απόφαση της 18ης Μαρτίου 1980, 62/79, Coditel κ.λπ., …, σκέψεις 15 και 16, καθώς και απόφαση της 20ής Ιανουαρίου 1981, 55/80 και 57/80, Musik – Vertrieb K-tel International, …, σκέψεις 9 και 12). … Αν και η ανάκληση της άδειας λειτουργίας ΟΣΔ ή ΑΟΔ του άρθρου 50 επιβάλλεται ως συνέπεια σοβαρών παραβάσεων του ν. 2121/1993 και ν. 4481/2017, ωστόσο δύναται σε ορισμένες περιπτώσεις να οδηγήσει στην κατάρρευση του συστήματος της συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων για συγκεκριμένη κατηγορία δικαιούχων, με αποτέλεσμα την άμεση απώλεια εισοδήματός τους, με σημαντικές και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Εξίσου σημαντικές ενδέχεται να είναι οι επιπτώσεις για την εθνική οικονομία όσο και την ανάπτυξη της χώρας. Ενδέχεται μάλιστα να υπάρχουν πολιτιστικές συνέπειες, αφού το σύστημα της συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων αποτελεί και κίνητρο για την πολιτιστική ανάπτυξη και είναι ένα βασικό μέσο για την υλοποίηση της πολιτιστικής πολιτικής της χώρας. Με κύριο γνώμονα, αφενός, την εξασφάλιση της ομαλής συνέχισης της συλλογικής διαχείρισης και της είσπραξης δικαιωμάτων και εκκαθάρισης αυτών υπέρ των δικαιούχων, και αφετέρου, της νόμιμης χρήσης πνευματικών έργων από τους χρήστες, προβλέπεται στην περίπτωση ανάκλησης άδειας λειτουργίας από το ΥΠΠΟΑ ΟΣΔ ή ΑΟΔ του άρθρου 50 η σύσταση στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ) Ειδικής Υπηρεσίας έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων με αρμοδιότητα την άσκηση όλων των αναγκαίων ενεργειών για την επείγουσα, προσωρινή και έκτακτη διαχείριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων – μελών του ΟΣΔ ή ΑΟΔ του άρθρου 50, των οποίων η άδεια ανακλήθηκε. Η ως άνω Υπηρεσία θα λειτουργήσει εκτάκτως και προσωρινά και για χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβεί τα δύο (2) έτη, μέχρι τη συλλογική διαχείριση να αναλάβει άλλος ΟΣΔ ή συσταθεί νέος οργανισμός προς τον σκοπό αυτό. Με την τροποποίηση της παραγράφου 9 του άρθρου 46 του ν. 4481/2017 ορίζεται ότι η απόφαση περί ανάκλησης της άδειας λειτουργίας των ΟΣΔ ή των ΑΟΔ του άρθρου 50 τίθεται σε ισχύ αμέσως από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προκειμένου να μην υπάρξει κενό και ανασφάλεια δικαίου ως προς τη συλλογική διαχείριση των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων. … β. … Στο πλαίσιο της ελευθερίας των συμβάσεων οι δικαιούχοι και οι ΟΣΔ έχουν δικαίωμα να αντιταχθούν στην … ανάθεση και εκπροσώπηση από τον ΟΠΙ … δ. Με την παρ. 4 προβλέπεται ότι η Ειδική Υπηρεσία έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων τηρεί τα προβλεπόμενα στον ν. 4481/2017, στον βαθμό που αυτά είναι συμβατά με τον σκοπό της έκτακτης διαχείρισης. Συγκεκριμένα η έκτακτη διαχείριση υπόκειται σε όλους τους κανόνες διαφάνειας, πληροφόρησης και λογοδοσίας. Σε σχέση με τις αρμοδιότητες της Γενικής Συνέλευσης και του Εποπτικού Συμβουλίου εξαιρούνται από τον νόμο ρητά οι αρμοδιότητες εκείνες που αφορούν στην εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου, Γενικού Διευθυντή και αμοιβής αυτών. Το Εποπτικό Συμβούλιο που θα εκλέγουν οι δικαιούχοι κατά τη διάρκεια της έκτακτης διαχείρισης δεν θα αμείβεται. Οποιαδήποτε άλλη υποχρέωση προβλέπεται στον ν. 4481/2017 ισχύει και στην περίπτωση της έκτακτης διαχείρισης πλην αυτών που δεν είναι συμβατές με τον σκοπό της. ε. Προς το συμφέρον των δικαιούχων και για την επίτευξη του στόχου της έκτακτης διαχείρισης θεσπίζεται υποχρέωση του ΟΣΔ ή της ΑΟΔ του άρθρου 50, η άδεια του οποίου ανακλήθηκε, να επιτρέπει χωρίς κανέναν περιορισμό την πρόσβαση εξουσιοδοτημένων από τον ΟΠΙ προσώπων στο φυσικό, ψηφιοποιημένο και ψηφιακό αρχείο τεκμηρίωσης ή/και έργων των δικαιούχων που εκπροσωπούσε κατά τον χρόνο ανάκλησης της άδειας, καθώς και σε κάθε άλλο αρχείο που είναι απαραίτητο για το έργο της διαχείρισης των δικαιωμάτων. Η υποχρέωση αυτή στηρίζεται α) στο γεγονός ότι δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική συλλογική διαχείριση χωρίς πρόσβαση στα δεδομένα, πληροφορίες και έργα των δικαιούχων των οποίων οι συμβάσεις ανάθεσης έχουν μεταφερθεί (για όσους το επιθυμούν) στην Ειδική Υπηρεσία έκτακτης διαχείρισης δικαιωμάτων και β) διότι το αρχείο αυτό περιέχει στοιχεία των ίδιων των δικαιούχων προς εκπλήρωση και εξυπηρέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων του ΟΣΔ ή της ΑΟΔ του άρθρου 50 προς αυτούς. …».
10. Επειδή, στο πλαίσιο της συνταγματικής επιταγής του άρθρου 16 παρ. 1 του Συντάγματος, για ανάπτυξη και προαγωγή της καλλιτεχνικής δημιουργίας, το Κράτος οφείλει να μεριμνά για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας των δημιουργών. Η επιλογή του τρόπου διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων τους, ως ειδικότερη έκφραση της προσωπικής ελευθερίας (άρθρο 5 του Συντάγματος), ανήκει στους δημιουργούς, πλην, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, ο νομοθέτης, με τον ν. 4481/2017, προέβλεψε καθεστώς συλλογικής, και όχι ατομικής, διαχείρισης των δικαιωμάτων αυτών, υπό έντονη κρατική εποπτεία, μέσω οργανισμών συλλογικής διαχείρισης (Ο.Σ.Δ.) ή ανεξάρτητων οντοτήτων διαχείρισης (Α.Ο.Δ.) με δεσπόζουσα θέση. Αρμόδιος για την άσκηση της εποπτείας επί των Ο.Σ.Δ. και Α.Ο.Δ. είναι ο συσταθείς με τον ν. 2121/1997 ειδικός φορέας Ο.Π.Ι.. Στο νομικό αυτό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (μέσω της δημιουργηθείσης ειδικής υπηρεσίας αυτού έκτακτης διαχείρισης), το οποίο δεν είναι οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, προβλέφθηκε με το, προστεθέν με το άρθρο 45 παρ. 7 του ν. 4531/2018, άρθρο 51 Α του ν. 4481/2017 η ανάθεση, κατ’ εξαίρεση και για περιορισμένο χρονικό διάστημα, της διαχείρισης των δικαιωμάτων δημιουργών σε περίπτωση ανάκλησης της άδειας λειτουργίας Ο.Σ.Δ. ή Α.Ο.Δ. με δεσπόζουσα θέση, που είχε αναλάβει την εκπροσώπηση αυτών, ώστε να συνεχισθεί η διαχείριση των δικαιωμάτων των δημιουργών και να δοθεί στους δικαιούχους των εν λόγω δικαιωμάτων ο απαραίτητος χρόνος για να αποφασίσουν για την μελλοντική εκπροσώπησή τους και να επιλέξουν, κατ’ ενάσκηση της κατοχυρωμένης από το Σύνταγμα οικονομικής ελευθερίας αυτών, αν θα αναθέσουν αυτήν σε άλλον ήδη υφιστάμενο συλλογικό φορέα ή αν θα ιδρύσουν νέο.
Προκειμένου δε οι δικαιούχοι να μην είναι αποκομμένοι από τη λήψη αποφάσεων που αφορούν τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους (όπως είναι ο καθορισμός του τρόπου διανομής των ποσών που οφείλονται στους δικαιούχους, ο κανονισμός διανομής δικαιωμάτων και των κρατήσεων επί των εσόδων από τα δικαιώματα) κατά το χρονικό διάστημα που διαρκεί η έκτακτη και προσωρινή διαχείριση αυτών από την Ε.Υ.Ε.Δ., αλλά και να διευκολυνθεί η εκ μέρους τους λήψη αποφάσεως ως προς το ζήτημα σε ποιό φορέα θα επιλέξουν να αναθέσουν την εκπροσώπησή τους μετά την λήξη της, κατά νόμο, προσωρινής και έκτακτης αυτής διαχείρισης, ώστε να μην υπάρξει κενό και ανασφάλεια δικαίου μετά τη λήξη της διετούς εκπροσώπησής τους από την ως άνω Ειδική Υπηρεσία και να διευκολυνθεί η διανομή σε αυτούς εσόδων από δικαιώματα και από επενδύσεις δικαιωμάτων τους που ανάγονται σε χρονικό διάστημα κατά το οποίο άσκησε τη διαχείριση αυτών η Ε.Υ.Ε.Δ., με το προαναφερθέν άρθρο 51 Α του ν. 4481/2017 προβλέφθηκε ρητώς ότι στο πλαίσιο της εν λόγω Υπηρεσίας και για όσο χρόνο διαρκεί η συλλογική διαχείριση από αυτήν των δικαιωμάτων των δημιουργών λειτουργεί ένα όργανο αποτελούμενο από τους δικαιούχους, ανάλογο με την γενική συνέλευση που προβλέπει το άρθρο 9 του ίδιου νόμου για τους νομίμως συνεστημένους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και διεπόμενο, για το λόγο αυτό, από τις διατάξεις του άρθρου αυτού, εφαρμοζόμενες αναλόγως. Μέλη δε του ειδικού αυτού οργάνου, που προβλέφθηκε από το ανωτέρω άρθρο προς διαφύλαξη των συμφερόντων των δικαιούχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, είναι αφενός μεν οι έχοντες κατά το παρελθόν συμβληθεί με τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, η άδεια του οποίου ανακλήθηκε, δικαιούχοι, των οποίων οι συμβάσεις λύθηκαν αυτοδικαίως δυνάμει του άρθρου 51Α παρ. 2 του ως άνω ν. 4481/2017 και επανασυνήφθησαν, επίσης αυτοδικαίως, με τον Ο.Π.Ι. και οι οποίοι δεν άσκησαν το δικαίωμά τους να αντιταχθούν στην εκπροσώπησή τους από τον Ο.Π.Ι. κατά τα προβλεπόμενα στην ανωτέρω παράγραφο 2 ούτε κατήγγειλαν εκ των υστέρων την αυτοδικαίως συναφθείσα με τον Ο.Π.Ι. σύμβαση, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 12 του ίδιου ν. 4481/2017, όπως είχαν δικαίωμα, κατά τα προβλεπόμενα στο τελευταίο εδάφιο της ίδιας ως άνω παραγράφου 2 του άρθρου 51 Α του εν λόγω νόμου, αφετέρου δε, όσοι δικαιούχοι ενδεχομένως συνήψαν νέες συμβάσεις με τον Ο.Π.Ι. κατά το χρονικό διάστημα λειτουργίας της Ε.Υ.Ε.Δ.. Το όργανο δε αυτό λειτουργεί με τους κανόνες απαρτίας που ισχύουν για τη γενική συνέλευση Ο.Σ.Δ. και, επομένως, για την εκ μέρους του λήψη αποφάσεων, που δεσμεύουν όλα τα μέλη του, δεν απαιτείται η παρουσία όλων των μελών, όπως δεν απαιτείται και στην περίπτωση λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης υπό ομαλές συνθήκες. Άλλωστε, η παρουσία όλων των μελών θα ήταν δυσχερές να επιτευχθεί σε περίπτωση μεγάλου αριθμού μελών, με συνέπεια όχι μόνον αδυναμία ταχείας εκκαθαρίσεως, αλλά ενδεχομένως και παντελή αδυναμία εκκαθαρίσεως των εκκρεμοτήτων από την έκτακτη διαχείριση της Ε.Υ.Ε.Δ., η οποία, κατά νόμο, δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να παραταθεί πέραν της διετίας, και διαιώνιση των συνεπειών από την πλημμελή διαχείριση του οργανισμού, του οποίου η άδεια λειτουργίας ανακλήθηκε.
Εξάλλου, οι δικαιούχοι του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, του οποίου η άδεια ανακλήθηκε, έχουν τη δυνατότητα, κατά τα προεκτεθέντα, να αντιταχθούν στην εκπροσώπησή τους από τον Ο.Π.Ι. και εξ αρχής (δηλαδή αμέσως μετά την ανάκληση) είτε να αναθέσουν την εκπροσώπησή τους σε άλλον ήδη υφιστάμενο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης ή, συνεργαζόμενοι με άλλους δικαιούχους, να επιχειρήσουν την ίδρυση νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, η δυνατότητα δε αυτή τους γνωστοποιείται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο τέταρτο εδάφιο της παρ. 2 του ως άνω άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017, με συνέπεια να γνωρίζουν, κατά τεκμήριο, και τα δικαιώματα που έχουν κατά την διάρκεια της προσωρινής εκπροσώπησής τους από την Ε.Υ.Ε.Δ. και τις επιλογές που έχουν όταν λήξει η αναληφθείσα από την υπηρεσία αυτή έκτακτη διαχείριση.
Συνεπώς, η συγκροτούμενη από τα ανωτέρω μέλη γενική συνέλευση είναι αρμόδια να αποφασίσει για τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, ο οποίος, μετά τη λήξη της έκτακτης και προσωρινής διαχείρισης των δικαιωμάτων των δικαιούχων από την Ε.Υ.Ε.Δ., θα αναλάβει αφενός την εκκαθάριση των εκκρεμοτήτων που δημιουργήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα της εν λόγω διαχείρισης, προς το σκοπό της είσπραξης και απόδοσης στους δικαιούχους των οφειλομένων σ’ αυτούς ποσών, και αφετέρου την διαχείριση των δικαιωμάτων τους στο μέλλον. Η γενική δε συνέλευση μπορεί είτε να αποφασίσει να αναθέσει το ανωτέρω έργο σε ήδη υφιστάμενο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης είτε να αποφασίσει την ίδρυση νέου οργανισμού, για την ίδρυση του οποίου θα εφαρμοσθούν οι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 4481/2017. Κατά την έννοια δε της διατάξεως του άρθρου 51 Α παρ. 8 του ν. 4481/2017, η ανωτέρω απόφαση της γενικής συνέλευσης, καθό μέρος αφορά την κατ’ αρχήν επιλογή του οργανισμού που θα αναλάβει την εκπροσώπηση των δικαιούχων μετά τη λήξη της έκτακτης και προσωρινής διαχείρισης από την Ε.Υ.Ε.Δ., δεν συνεπάγεται την αυτοδίκαιη σύναψη συμβάσεων μεταξύ των δικαιούχων και του εν λόγω οργανισμού (όπως προβλέπεται στην παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου 51 Α, στην περίπτωση που ανακαλείται η άδεια λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, οπότε θεωρείται ότι αυτοδικαίως συνάπτονται νέες συμβάσεις μεταξύ των δικαιούχων και του Ο.Π.Ι.), αλλά ο κάθε δικαιούχος θα συνάψει, μετά τη λήξη της έκτακτης και προσωρινής διαχείρισης, ατομική σύμβαση ανάθεσης είτε με τον κατά τα ανωτέρω προκριθέντα από τη γενική συνέλευση οργανισμό, είτε με άλλον οργανισμό της ελεύθερης επιλογής του, με την οποία θα καθορίζεται και το ειδικότερο περιεχόμενο της μεταξύ τους σχέσης, για τη διαχείριση των δικαιωμάτων του στο μέλλον, δηλαδή από τη σύναψη της σύμβασης αυτής και εφεξής.
Εξάλλου, η ρύθμιση του δευτέρου εδαφίου της παρ. 8 του ως άνω άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017, σύμφωνα με την οποία με υπουργική απόφαση μεταφέρεται «η δραστηριότητα» της Ε.Υ.Ε.Δ. στον διάδοχο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, τον οποίο επέλεξε, κατά τα ανωτέρω, η προαναφερθείσα γενική συνέλευση, παρίσταται πρόσφορη και αναγκαία, προκειμένου να ολοκληρωθεί η άσκηση της κρατικής εποπτείας που εκδηλώνεται με την προσωρινή ανάθεση στην Ε.Υ.Ε.Δ. του Ο.Π.Ι. της συλλογικής διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων και εναρμονίζεται με την πάγια ρύθμιση, που έχει προκρίνει ο νομοθέτης (ενωσιακός και εθνικός), προς προστασία των συμφερόντων των δικαιούχων των εν λόγω δικαιωμάτων, τη συλλογική δηλαδή διαχείριση αυτών, με την ένταξη των δικαιούχων σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης της επιλογής τους, και όχι την αυτοτελή από κάθε δικαιούχο χωριστά διαχείριση των δικών του και μόνον δικαιωμάτων. Με τα δεδομένα αυτά, δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης της συμβατικής ελευθερίας ή γενικότερα της οικονομικής ελευθερίας των δικαιούχων πνευματικών δικαιωμάτων και του δικαιώματός τους του συνεταιρίζεσθαι (άρθρο 5 παρ. 1 και 12 παρ. 1 του Συντάγματος), ανεξαρτήτως του ότι επίκληση της παράβασης αυτής δεν θα μπορούσε να γίνει από τρίτους, δηλαδή από πρόσωπα πέραν των δικαιούχων, η διαχείριση των δικαιωμάτων των οποίων είχε υπαχθεί στην Ε.Υ.Ε.Δ., όπως είναι ο αιτών συνεταιρισμός. Με τα ανωτέρω δεδομένα, όμως, δεν τίθεται ούτε ζήτημα παραβίασης της οικονομικής ελευθερίας ή άλλου συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος άλλων υφισταμένων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης από την ρύθμιση της διάταξης της παρ. 8 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017. Αντιθέτως, ερμηνευόμενη η διάταξη αυτή ως έχουσα την έννοια ότι οι δικαιούχοι, την έκτακτη διαχείριση των δικαιωμάτων των οποίων ανέλαβε η ως άνω ειδική υπηρεσία του Ο.Π.Ι. και οι οποίοι δεν άσκησαν το δικαίωμά τους να αντιταχθούν στην εκπροσώπησή τους από τον οργανισμό αυτό κατά την παρ. 2 του ως άνω άρθρου 51 Α, υποχρεούνται, μετά τη λήξη της έκτακτης αυτής διαχείρισης, να αναθέσουν είτε την εκκαθάριση των εκκρεμοτήτων της είτε την εφεξής εκπροσώπησή τους είτε και τα δύο σε ήδη υφιστάμενο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, θα παραβίαζε την οικονομική ελευθερία των δικαιούχων των δικαιωμάτων. Εξάλλου, κατά την έννοια της διατάξεως του εδαφίου β΄ της παρ. 8 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017, μεταφέρονται στον επιλεγέντα από τους ίδιους τους δικαιούχους διάδοχο οργανισμό, κατά χρήση και μόνον, όλα τα στοιχεία εκείνα που είναι απαραίτητα για να περαιωθεί η εκκαθάριση των εκκρεμοτήτων από την έκτακτη διαχείριση της Ε.Υ.Ε.Δ., όπως π.χ. τα δεδομένα σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή της τεκμηρίωσης των έργων των δικαιούχων της Ε.Υ.Ε.Δ. που εκπροσωπήθηκαν από τον Ο.Π.Ι., καθώς και κάθε άλλο αρχείο που είναι απαραίτητο για την περαίωση του έργου της εκκαθάρισης, διότι τα αρχεία αυτά περιέχουν στοιχεία των ίδιων των δικαιούχων απαραίτητα για την εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων που είχε αναλάβει έναντι αυτών ο Ο.Π.Ι.. Ερμηνευόμενη δε υπό την έννοια αυτή η ανωτέρω διάταξη δεν παραβιάζει την οικονομική ελευθερία ή άλλο συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα άλλου υφισταμένου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, όπως είναι ο αιτών.
11. Επειδή, μειοψήφησαν η Αντιπρόεδρος Μ. Καραμανώφ, οι Σύμβουλοι Μ. Παπαδοπούλου, Τ. Κόμβου, Α.Μ. Παπαδημητρίου, Μ. Σωτηροπούλου, Π. Τσούκας και Ι. Αργυράκη και οι Πάρεδροι Ι. Μιχαλακόπουλος και Ο. Νικολαράκου και διατύπωσαν την εξής γνώμη: Δεδομένου ότι η ως άνω προσωρινή και έκτακτη ανάθεση δεν κατέστησε τον Ο.Π.Ι./Ε.Υ.Ε.Δ. φορέα συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων κατά την έννοια της αντίστοιχης νομοθεσίας, ούτε άλλωστε οι διατάξεις του ν. 4481/2017 τροποποίησαν τις καταστατικές διατάξεις του Ο.Π.Ι. σχετικά με τα όργανα διοίκησης αυτού, ως μέλη της γενικής συνέλευσης, η οποία λειτουργεί στο πλαίσιο της Ε.Υ.Ε.Δ. (παρ. 4 και 8 του άρθρου 51Α του ν. 4481/2017), νοούνται προδήλως, αφενός μεν, οι έχοντες κατά το παρελθόν συμβληθεί με την ΑΕΠΙ δημιουργοί, των οποίων οι συμβάσεις λύθηκαν αυτοδικαίως δυνάμει του άρθρου 51Α παρ. 2 του εν λόγω νόμου και επανασυνήφθησαν, επίσης, αυτοδικαίως, με τον Ο.Π.Ι., αφετέρου δε, όσοι δημιουργοί συνήψαν νέες συμβάσεις με τον Ο.Π.Ι. κατά το χρονικό διάστημα λειτουργίας της Ε.Υ.Ε.Δ.. Oι ως άνω δημιουργοί συνδέονται με τον Ο.Π.Ι. ατομικώς έκαστος με συμβατική σχέση επακριβώς προσδιοριζόμενη στο νόμο, ο οποίος καθορίζει τις αρμοδιότητες του Ο.Π.Ι. και τα αντίστοιχα δικαιώματα και υποχρεώσεις των δημιουργών. Περαιτέρω, ενόψει του ότι ο όρος “γενική συνέλευση” υποδηλώνει, κατά την εν πρόσωπο γένει ισχύουσα νομοθεσία, όργανο νομικού προσώπου με συγκεκριμένες αρμοδιότητες, οι οποίες καθορίζονται από τις διατάξεις που διέπουν το νομικό ανάλογα με τη φύση του (ανώνυμη εταιρία, συνεταιρισμός, σωματείο κ.λπ.) και εκφράζουν τη βούλησή του, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι με τις διατάξεις των παρ. 4 και 8 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017, οι συμβληθέντες με τον Ο.Π.Ι. δημιουργοί κατέστησαν μέλη γενικής συνέλευσης, η οποία λειτουργεί ως όργανο νομικού προσώπου και δη συλλογικού φορέα διαχείρισης δικαιωμάτων. Και τούτο διότι, εν προκειμένω, νομικό πρόσωπο, όργανο του οποίου, υπό την ανωτέρω έννοια, να δύναται να θεωρηθεί η εν λόγω “γενική συνέλευση”, δεν είναι ο Ο.Π.Ι., ο οποίος κατά τον ιδρυτικό του νόμο και το καταστατικό του αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με όργανα τον Διευθυντή και το Διοικητικό του Συμβούλιο, που ορίζονται από τον Υπουργό Πολιτισμού, ούτε βέβαια η Ε.Υ.Ε.Δ., η οποία αποτελεί υπηρεσία εντεταγμένη στον Ο.Π.Ι.. Ούτε άλλωστε, δύναται να συναχθεί ερμηνευτικά ότι ο ν. 4481/2017 ιδρύει, πάντως, μεταξύ των ατομικώς συμβληθέντων με τον Ο.Π.Ι. δημιουργών υποχρεωτικό ειδικό νομικό δεσμό καθιστώντα αυτούς ιδιότυπο συλλογικό σώμα, το οποίο λειτουργεί μεν ασύνδετα προς κάποιο νομικό πρόσωπο, αλλά είναι εξοπλισμένο με αποφασιστικές αρμοδιότητες έτσι ώστε οι αποφάσεις που λαμβάνονται από ορισμένα μέλη του να δεσμεύουν και τα λοιπά, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των περί γενικής συνελεύσεως των Ο.Σ.Δ. διατάξεων, διότι η ερμηνεία αυτή θα προσέκρουε στη συμβατική ελευθερία των δημιουργών και στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Κατά συνέπεια, η αναφερόμενη στη διάταξη του άρθρου 51 Α παρ. 8 του ν. 4481/2017 “απόφαση της γενικής συνέλευσης” των μελών της Ε.Υ.Ε.Δ., σχετικά με τον οργανισμό που θα αναλάβει παγίως τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους μετά τη λήξη της λειτουργίας της Υπηρεσίας αυτής, υποδηλώνει απλώς το σύνολο των ατομικών δηλώσεων βουλήσεως στις οποίες προβαίνουν οι συγκεκριμένοι δημιουργοί ως προς το ζήτημα αυτό (το οποίο άλλωστε, δεν συνδέεται προς το σκοπό και τις ανάγκες της αναληφθείσας από τον Ο.Π.Ι. έκτακτης διαχείρισης), και οι οποίες δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δεσμεύουν και τους λοιπούς δημιουργούς που δεν προέβησαν σε τέτοια δήλωση, των διατάξεων των άρθρου 9 και 10 του ν. 4481/2017 μη δυναμένων να έχουν, ως προς το ζήτημα αυτό, εφαρμογή.
12. Επειδή, όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 3 του ν. 4481/2017, για τη νόμιμη χορήγηση άδειας λειτουργίας σε Ο.Σ.Δ., πρέπει να διαπιστώνεται, με αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου Υπουργού, κατόπιν σχετικής εισήγησης του Ο.Π.Ι., ότι ο οργανισμός θα είναι βιώσιμος και θα μπορεί να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τα δικαιώματα των δικαιούχων που του έχουν αναθέσει τη διαχείριση ή την προστασία των δικαιωμάτων τους. Στοιχείο της βιωσιμότητας του υπό αδειοδότηση οργανισμού αποτελεί η αντιπροσωπευτικότητά του, η οποία συνάπτεται, κατά το νόμο (άρθρο 4 παρ. 2 εδάφιο γ), μεταξύ άλλων, με τον αριθμό των δικαιούχων που έχουν αναθέσει ή πρόκειται να αναθέσουν σε αυτόν τη διαχείριση ή την προστασία των δικαιωμάτων τους και, προφανώς, με το ρεπερτόριο που ανήκει σ’ αυτούς. Επομένως, ενόψει και των εκτεθέντων στη σκέψη 10, απόφαση της γενικής συνέλευσης των μελών της Ε.Υ.Ε.Δ. να ιδρυθεί νέος οργανισμός συλλογικής διαχείρισης νομίμως λαμβάνεται υπόψη από τη Διοίκηση κατά την εξέταση της αίτησης για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας του οργανισμού αυτού ως στοιχείο της αντιπροσωπευτικότητας και συνακόλουθα της βιωσιμότητας αυτού, διότι από την εν λόγω απόφαση μπορεί να πιθανολογηθεί σοβαρά ο αριθμός των δικαιούχων, που προτίθενται να αναθέσουν στον υπό ίδρυση οργανισμό τη διαχείριση ή την προστασία των δικαιωμάτων τους, και η αξία του ρεπερτορίου που ανήκει σε αυτούς. Εξάλλου, σε περίπτωση υποβολής νεότερων στοιχείων από τον αιτούντα υπό ίδρυση οργανισμό είτε αυτοβούλως είτε κατόπιν σχετικής προσκλήσεως από το αρμόδιο Υπουργείο ή τον Ο.Π.Ι., νομίμως ο Ο.Π.Ι. διατυπώνει πρόσθετη εισήγηση, αφού λάβει υπόψη τα νεότερα αυτά στοιχεία.
13. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης προκύπτουν τα εξής: Τη συλλογική διαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών μουσικών έργων είχε αναλάβει, βάσει των διατάξεων του ν. 2121/1993, ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «ΑΕΠΙ – Ελληνική Εταιρεία προς Προστασίαν της Πνευματικής Ιδιοκτησίας Α.Ε.». Το έτος 2003, κατόπιν της υπ’ αριθ. 2170/6.3.2003 άδειας του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, άρχισε παραλλήλως να δραστηριοποιείται στην ίδια αγορά και ο αιτών οργανισμός, με τη μορφή του αστικού συνεταιρισμού περιορισμένης ευθύνης, με μερίδιο κυμαινόμενο, περίπου, σε ποσοστό 5% της εν λόγω αγοράς. Το έτος 2017, κατόπιν σχετικών καταγγελιών των δημιουργών περί οικονομικών ατασθαλιών της ΑΕΠΙ, με την από 27.4.2017 απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού (τεύχος Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Υ.Ο.Δ.Δ. 202) ορίστηκε προσωρινός Επίτροπος κατ’ εφαρμογή της διατάξεως της παρ. 10 του άρθρου 54 του ν. 2121/1993, ακολούθησε δε η ανάκληση της άδειάς της με την από 15.5.2018 απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, λόγω αδυναμίας αποτελεσματικής διαχείρισης των δικαιωμάτων των δικαιούχων από την εταιρία αυτή. Κατόπιν τούτου, με την υπ’ αριθ. ΥΠΠΟΑ/ΓΔΔΥΗΔ/ΔΔΑΔ/ΤΔΥΕΦ262844/18408/13772/689/ 4.6.2018 απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού (Β΄ 2085/7.6.2018), η οποία εκδόθηκε κατ’ επίκληση της διατάξεως της παρ. 1 του προαναφερθέντος άρθρου 51Α του ν. 4481/2017, το οποίο θέσπισε ρυθμίσεις για την περίπτωση ανάκληση άδειας, μεταξύ άλλων, υφιστάμενης οντότητας με δεσπόζουσα θέση, ανατέθηκε, εκτάκτως και για χρονικό διάστημα δύο ετών, η διαχείριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας των δικαιούχων της ΑΕΠΙ στον Ο.Π.Ι., και ειδικότερα στην ειδικώς προς τούτο συσταθείσα υπηρεσία του, την Ε.Υ.Ε.Δ.. Κατά της εν λόγω υπουργικής αποφάσεως ο ήδη αιτών Ο.Σ.Δ. άσκησε αίτηση ακυρώσεως, η οποία απορρίφθηκε με την απόφαση 1009/2020 του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Κατόπιν της ως άνω ανάθεσης και κατ’ επίκληση του άρθρου 9 του ν. 4481/2017, συνήλθαν 301 δικαιούχοι δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, μέλη πλέον της Ε.Υ.Ε.Δ. (επί φερομένου συνολικού αριθμού μελών με δικαίωμα ψήφου 13.082), στην 2η Έκτακτη Γενική Συνέλευση της 23ης.10.2018. Κατά τη συνέλευση αυτή προέβησαν στην εκλογή Εποπτικού Συμβουλίου, στην έγκριση κανονισμού διανομής δικαιωμάτων και των κρατήσεων επί των εσόδων από τα δικαιώματα και επί των εσόδων που προκύπτουν από την επένδυση εσόδων από τα δικαιώματα, περαιτέρω δε, στο πλαίσιο ανακοινώσεων για διάφορα θέματα, έγιναν τοποθετήσεις δημιουργών με κοινό αίτημα την επίσπευση των διαδικασιών δημιουργίας νέου Ο.Σ.Δ. που θα ανήκει στους δημιουργούς και θα διοικείται από αυτούς. Σχετικώς η γενική συνέλευση “ενέκρινε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες σύνταξης καταστατικού για τη σύσταση αυτοδιαχειριζόμενου οργανισμού, στον οποίο τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης προτίθενται να αναθέσουν τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους”. Κατόπιν αυτών, στις 31.5.2019 191 πρόσωπα αποφάσισαν τη σύσταση αστικού συνεταιρισμού περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΡΓΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ – ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» και τον διακριτικό τίτλο «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ Ε.Δ.Ε.Μ.» και με την υπ’ αριθ. 17/24.6.2019 πράξη του Ειρηνοδικείου Αθηνών διετάχθη η καταχώρηση του καταστατικού του συνεταιρισμού αυτού στο Μητρώο Συνεταιρισμών του εν λόγω Ειρηνοδικείου. Στις 25.7.2019 ο εν λόγω συνεταιρισμός (ήδη παρεμβαίνων) κατέθεσε αίτηση για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας του ως οργανισμού συλλογικής διαχείρισης κατά το άρθρο 4 του ν. 4481/2017. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.Π.Ι., αφού έλαβε υπόψη την εισήγηση της Διευθύντριάς του, αποφάσισε, κατά την 290ή συνεδρίασή του της 7.8.2019, να εισηγηθεί θετικά για την παροχή της αιτουμένης άδειας. Με την εισήγηση της Διευθύντριας του Ο.Π.Ι. προς το Διοικητικό Συμβούλιο αυτού, αφού διαπιστώθηκε ότι πληρούνται όλες οι τυπικές προϋποθέσεις που τάσσουν οι διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 του ν. 4481/2017, ελέγχθηκε αν πληρούνται τα κριτήρια της πρόδηλης βιωσιμότητας και αποτελεσματικότητας της διαχείρισης. Για την εξειδίκευση δε των κριτηρίων αυτών ελήφθη υπόψη, ως προς την αντιπροσωπευτικότητα του αιτούντος, ότι αυτός «… έχει ήδη έναν ικανοποιητικό αριθμό μελών, συνθετών, στιχουργών και εν γένει δικαιούχων. Από τα 269 μέλη, εκ των οποίων 191 είναι τα ιδρυτικά μέλη του Συνεταιρισμού, συνάγεται ότι ήδη διαθέτει ένα σημαντικό ρεπερτόριο το οποίο εύλογα αναμένεται ότι θα αυξηθεί. Χαρακτηριστικά επισημαίνεται ότι μεταξύ των μελών είναι δύο εκδοτικές εταιρείες η Warner Chappell Music Hellas SRL και η Universal Music Publishing LLC, οι οποίες είναι τοις πάσι γνωστό ότι διαχειρίζονται τα δικαιώματα ενός πολύ σημαντικού αριθμού δικαιούχων ημεδαπών και αλλοδαπών. Ο αριθμός των μελών και το ρεπερτόριο του Αιτούντος συνιστούν ικανά κριτήρια για τη δυνατότητα βιωσιμότητας του Αιτούντος ως οργανισμού συλλογικής διαχείρισης. … [Ο] αριθμός των 269 μελών πρέπει να θεωρηθεί επαρκής και ικανοποιητικός, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι πρόκειται για έναν οργανισμό ο οποίος δεν λειτουργεί ακόμη, αλλά συγκεντρώνει έναν αξιόλογο αριθμό πνευματικών δημιουργών που του έχουν ήδη αναθέσει τη διαχείριση των πνευματικών τους δικαιωμάτων. Πέραν αυτού, συγκριτικά … σημειώνεται ότι τα μέλη του ΟΣΔ Αυτοδιαχείριση [δηλαδή ο οργανισμός που ασκεί την κρινόμενη αίτηση], ο οποίος δραστηριοποιείται στην ίδια κατηγορία πνευματικών δημιουργών και μάλιστα επί 16 συναπτά έτη, σύμφωνα με τον από 03/04/2019 επικαιροποιημένο κατάλογο μελών και εκπροσωπούμενων δικαιούχων του ανέρχονται συνολικά στα 593 μέλη. …». Στη συνέχεια, στην ανωτέρω εισήγηση υπογραμμίζεται το γεγονός ότι ο συνεταιρισμός «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» «ιδρύθηκε κατόπιν της από 23.10.2018 απόφασης της Γενικής Συνέλευσης της ΕΥΕΔ σύμφωνα με το ά. 51 Α παρ. 8 ν. 4481/2017 … Συνεπώς, έχει προδιαγραφεί η βούληση των εκπροσωπούμενων μελών της ΕΥΕΔ να αναθέσουν στην «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» και όχι σε κάποιον άλλον οργανισμό τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους», καθώς και ότι «ούτε ο νόμος 4481/2019 ούτε ο νόμος 2121/1993, όπως ισχύουν, δεν αποκλείουν την ταυτόχρονη λειτουργία περισσότερων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης στην ίδια κατηγορία. Επομένως η αποτελεσματικότητα [στη διαχείριση των δικαιωμάτων] δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί με την αιτιολογία και μόνο ότι η ύπαρξη άλλου οργανισμού στην ίδια κατηγορία θα εμποδίσει την αποτελεσματικότητα του νέου οργανισμού». Εκτός των ανωτέρω, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι κρατήσεις για τα έξοδα διαχείρισης είναι εντός των ορίων που προβλέπει ο νόμος και εύλογες σε συνάρτηση με τις υπηρεσίες που σκοπεύει να παρέχει ο αιτών και καθορίζονται δυνάμει αντικειμενικών κριτηρίων. Με τα δεδομένα αυτά η εισήγηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο αιτών «έχει την απαιτούμενη αντιπροσωπευτικότητα προκειμένου να δικαιολογείται η παροχή άδειας λειτουργίας καθώς … εκπροσωπεί “επαρκές ποσοστό δικαιούχων της συγκεκριμένης κατηγορίας” …» και ότι «Ο αριθμός των μελών και το ρεπερτόριο του Αιτούντος συνιστούν ικανά κριτήρια για τη δυνατότητα βιωσιμότητας του Αιτούντος ως οργανισμού συλλογικής διαχείρισης. …», ενώ από το άρθρο 51Α παρ. 8 του ν. 4481/2017 «προκύπτει ότι η μεταφορά της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ. στον διάδοχο οργανισμό – και εν προκειμένω στον Αιτούντα είναι ικανός παράγοντας προκειμένου να αποδειχθεί η βιωσιμότητα και η αποτελεσματική διαχείριση των δικαιωμάτων των πνευματικών δημιουργών. Στην έννοια της “μεταφοράς της δραστηριότητας” εμπίπτουν μεταξύ άλλων η υποδομή, το δίκτυο των υφιστάμενων συνεργασιών – εκπροσώπων, η τεχνική και οικονομική υποδομή του οργανισμού, τα πληροφοριακά συστήματα και η εν γένει μηχανοργάνωση». Η θετική εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Π.Ι., διατυπωθείσα ενόψει της ως άνω προς αυτό εισήγησης της Διευθύντριάς του, διαβιβάστηκε στην Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού με το υπ’ αριθ. πρωτ. 38981/8.8.2019 έγγραφο του Ο.Π.Ι. (υπ’ αριθ. πρωτ. Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού 8682/8.8.2019), η οποία με το από 4.10.2019 έγγραφό της ζήτησε τη συμπλήρωση του φακέλου της Ε.Δ.Ε.Μ. με οικονομικά στοιχεία, τα οποία θα προέκυπταν είτε από επιχειρησιακό σχέδιο είτε από μελέτη βιωσιμότητας. Εξάλλου, στις 25.11.2019, κατόπιν πρόσκλησης που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Ε.Υ.Ε.Δ., συνήλθαν στην πρώτη τακτική γενική συνέλευση του έτους 2019 175 μέλη της Ε.Υ.Ε.Δ. (επί συνολικού αριθμού μελών 11.924) και, αφού ενημερώθηκαν για τις σχέσεις της Ε.Υ.Ε.Δ. με τον ασκούντα την ήδη κρινόμενη αίτηση οργανισμό και την επικοινωνία που είχε γίνει για διερεύνηση πιθανής συνεργασίας, αποφάσισαν ομοφώνως την επιλογή του προαναφερθέντος μη κερδοσκοπικού αστικού συνεταιρισμού περιορισμένης ευθύνης «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» ως διαδόχου της δραστηριότητας της μεταβατικής Ε.Υ.Ε.Δ. οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 8 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017. Στις 3.2.2020 υποβλήθηκε ενώπιον της αρμόδιας Υπουργού η από 31.1.2020 “έκθεση βιωσιμότητας” του ανωτέρω συνεταιρισμού «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ», η οποία διενεργήθηκε από το λογιστικό φοροτεχνικό γραφείο “TAXIS ART IKE” για την χρονική περίοδο 2020-2024 και η οποία, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο εν λόγω συνεταιρισμός [ο οποίος είχε πλέον αποκτήσει 1.290 μέλη] θα αποτελέσει τον διάδοχο Ο.Σ.Δ. της Ε.Υ.Ε.Δ., την εκπροσώπηση, την εμπορική αξία και τη δυναμική των εκπροσωπούμενων ρεπερτορίων διαχρονικά, το αμοιβολόγιο και τα αποτελέσματα χρήσης για τα έτη 2018-2019 της Ε.Υ.Ε.Δ., καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο αιτών Ο.Σ.Δ. κρίνεται βιώσιμος, διότι «τα έσοδά του δύνανται να καλύψουν επαρκώς τις μέγιστες εκτιμώμενες λειτουργικές του δαπάνες, σε σταθερή βάση σε εύρος πενταετίας». Ακολούθως, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.Π.Ι., στην συνεδρίαση 301/5.2.2020, αποφάσισε ότι ο φάκελος έχει συμπληρωθεί και εισηγήθηκε στην Υπουργό τη χορήγηση της ζητηθείσας άδειας, αφού έλαβε υπόψη την ανωτέρω έκθεση βιωσιμότητας και την εισήγηση της Διευθύντριας του Ο.Π.Ι., στην οποία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «το κριτήριο της βιωσιμότητας είναι προγνωστικό, του οποίου η συνδρομή δεν μπορεί πρακτικώς να αποδειχθεί διότι αφορά στη μελλοντική δράση του οργανισμού ενώ για την πρόγνωση της βιωσιμότητας, λαμβάνεται κυρίως υπόψη το καταστατικό του, υπό την έννοια της οργανωτικής δομής του ΟΣΔ, η τεχνική και οργανωτική υποδομή του και τυχόν συμβάσεις αμοιβαίας εκπροσώπησης. Ο ΟΣΔ απαιτείται να διαθέτει επαρκή οικονομικώς «δεξαμενή» δικαιούχων και δεν είναι αποφασιστικό αν κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης διαθέτει ήδη ουσιαστική υποδομή, ούτε κρίσιμο είναι το αρχικό κεφάλαιο του – διαφορετικά θα κωλύονταν η είσοδος νέων ΟΣΔ στην αγορά» και ότι «τα ποσοστά εξόδων διαχείρισης είναι εντός του πλαισίου που ορίζεται στον ν. 4481/2017 και εξελίσσονται διαχρονικά σύμφωνα με τους ρυθμούς ανάπτυξης του ενώ τα έξοδα του ΟΣΔ ταυτίζονται σχεδόν με τις κρατήσεις που πραγματοποιεί επί των ακαθαρίστων δικαιωμάτων, δηλαδή με τα διαχειριστικά έσοδα του ΟΣΔ, οι συμβάσεις εκπροσώπησης που αναμένεται να υπογραφούν ανέρχονται σε τουλάχιστον 25 αμοιβαίας εκπροσώπησης και 5 μονομερούς εκπροσώπησης». Κατόπιν όλων αυτών εκδόθηκε η ήδη προσβαλλόμενη απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την οποία χορηγήθηκε άδεια λειτουργίας στον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ Ε.Δ.Ε.Μ.» όσον αφορά στη διαχείριση και προστασία του περιουσιακού δικαιώματος των δημιουργών μουσικών έργων (μουσικοσυνθετών και στιχουργών) και δικαιούχων μουσικών έργων.
14. Επειδή εξάλλου, μετά την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως (5.3.2020) εκδόθηκε η αναφερθείσα στη σκέψη 4 υπ’ αριθ. ΥΠΠΟΑ/ΓΡΥΠ/ 237529/6053/12.5.2020 κοινή απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Υφυπουργού Οικονομικών (Β΄ 2025/26.5.2020), με την οποία αποφασίσθηκε η μεταφορά της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ. του Ο.Π.Ι. στον ανωτέρω (ήδη παρεμβαίνοντα) οργανισμό συλλογικής διαχείρισης «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» και η οποία, όπως εκτέθηκε στην ανωτέρω σκέψη, προσβάλλεται απαραδέκτως με το κατατεθέν στις 25.5.2020 δικόγραφο προσθέτων λόγων. Στο προοίμιο της εν λόγω αποφάσεως μνημονεύεται, μεταξύ άλλων, η προαναφερθείσα από 25.11.2019 απόφαση της γενικής συνέλευσης των μελών της Ε.Υ.Ε.Δ., καθώς και η 47/2020 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά την οποία ως «δραστηριότητα της ΕΥΕΔ», που μεταφέρεται στην «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ Ε.Δ.Ε.Μ.» κατά το β΄ εδάφιο της παρ. 8 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017, «νοείται το συνολικό διαχειριστικό προϊόν που έχει παραχθεί από την έκτακτη δραστηριότητα που άσκησε η ΕΥΕΔ, κατά το προσωρινό διάστημα της λειτουργίας της, επί των πνευματικών δικαιωμάτων των δικαιούχων αυτής καθώς και όλες οι υλικές και νομικές ενέργειες που είναι αναγκαίες για την περαιτέρω διαχείριση και προστασία του προϊόντος αυτού, προς το σκοπό της απόδοσής του στους δικαιούχους της ΕΥΕΔ». Σύμφωνα με την ανωτέρω κοινή υπουργική απόφαση, στη μεταφερόμενη δραστηριότητα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα ποσά από δικαιώματα και από επενδύσεις δικαιωμάτων που έχουν εισπραχθεί από την ΕΥΕΔ αλλά είτε δεν έχουν εισέτι διανεμηθεί είτε δεν έχουν εισπραχθεί από τους δικαιούχους, οι πάσης φύσεως αξιώσεις της ΕΥΕΔ έναντι των χρηστών μουσικής και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τις χορηγηθείσες από την ΕΥΕΔ και σε ισχύ άδειες χρήσης μουσικών οργάνων, στην «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» δε παραχωρείται απεριόριστη και καθολική, ως προς το περιεχόμενο μόνο, πρόσβαση σε ορισμένα στοιχεία, των οποίων καθίσταται νόμιμος χρήστης αποκλειστικά για τους σκοπούς της μεταφερόμενης δραστηριότητας και μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται, εκτός των άλλων, τα δεδομένα σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή της τεκμηρίωσης των έργων των δικαιούχων της ΕΥΕΔ που εκπροσωπήθηκαν από τον ΟΠΙ, τα δεδομένα σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή της είσπραξης των δικαιωμάτων των δικαιούχων από όλες τις πηγές, τα δεδομένα σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή της διανομής των εσόδων στους δικαιούχους, τα πρωτότυπα σώματα και τυχόν ηλεκτρονικό αρχείο των συμβάσεων ανάθεσης διαχείρισης και εκπροσώπησης μεταξύ δικαιούχων δικαιωμάτων έργων μουσικής και της ΕΥΕΔ. Περαιτέρω, στην ανωτέρω απόφαση προβλέπεται αφενός μεν ότι θα μεταβιβασθούν στην «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» οι εφαρμογές πληροφοριακών συστημάτων (λογισμικά) που αγοράστηκαν και αναπτύχθηκαν από τον ΟΠΙ/ΕΥΕΔ, καθώς και φορητοί εκτυπωτές, κατόπιν αποτίμησης από ορκωτό λογιστή, σύναψης σχετικού συμφωνητικού μεταξύ της ανωτέρω ένωσης και του Ο.Π.Ι. και εξόφλησης του σχετικού τιμολογίου τμηματικά εντός ενός έτους από την ημερομηνία της αποτίμησης με επιτόκιο euribor, και αφετέρου ότι με την διαδικασία αυτή μπορούν να μεταβιβασθούν και άλλα πάγια στοιχεία κατόπιν συμφωνίας μεταξύ Ο.Π.Ι. και Ε.Δ.Ε.Μ.. Τέλος, στην ανωτέρω απόφαση προβλέπεται επίσης ότι δεν περιλαμβάνεται στην μεταφερόμενη δραστηριότητα, μεταξύ άλλων, το υπάρχον υπόλοιπο χρηματικό ποσό της επιχορήγησης που είχε δοθεί στον ΟΠΙ/ΕΥΕΔ, δυνάμει της παρ. 9 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017.
15. Επειδή, από τα εκτεθέντα στη σκέψη 13 προκύπτει ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση χορηγήθηκε στην παρεμβαίνουσα «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» άδεια λειτουργίας ως οργανισμού συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων δημιουργών μουσικών έργων, αφού ελήφθη υπόψη [με βάση όλα τα υπάρχοντα στοιχεία, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι δύο εισηγήσεις του Ο.Π.Ι., οι οποίες νομίμως ελήφθησαν υπόψη, δοθέντος ότι, κατά τα εκτεθέντα στη σκέψη 12, το άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 4481/2017 δεν αποκλείει δεύτερη εισήγηση του Ο.Π.Ι. κατόπιν προσκομίσεως νέων στοιχείων, όπως αβασίμως προβάλλει ο αιτών] ότι είχε ήδη ένα ικανοποιητικό αριθμό μελών (269, τα οποία αυξήθηκαν στη συνέχεια σε 1290) σε σύγκριση και με τον αριθμό μελών του ήδη αιτούντος οργανισμού (593), ότι μεταξύ των μελών της περιλαμβάνονται δύο εκδοτικές εταιρείες, οι οποίες διαχειρίζονται τα δικαιώματα ενός πολύ σημαντικού αριθμού δικαιούχων ημεδαπών και αλλοδαπών, ότι διέθετε ήδη ένα σημαντικό ρεπερτόριο, από απόψεως εμπορικής αξίας και διαχρονικής δυναμικής, και ότι εύλογα αναμένεται να αυξηθεί το ρεπερτόριο αυτό. Νομίμως δε ελήφθη υπόψη, όπως συνάγεται από το σύνολο των στοιχείων του φακέλου, και το γεγονός ότι ήταν πολύ πιθανό ότι θα ανέθετε στον παρεμβαίνοντα οργανισμό την εκπροσώπησή του και ένας μεγάλος αριθμός των δικαιούχων, τη διαχείριση των δικαιωμάτων των οποίων είχε αναλάβει η ΕΥΕΔ μετά την ανάκληση της άδειας λειτουργίας της ΑΕΠΙ, εφόσον αυτοί κατά το χρονικό διάστημα της διετούς προσωρινής και έκτακτης αυτής διαχείρισης δεν επέλεξαν – όπως είχαν δικαίωμα – άλλον ΟΣΔ για τη διαχείριση και προστασία των δικαιωμάτων τους, και δη τον μοναδικό τότε υφιστάμενο και ήδη αιτούντα οργανισμό, ενώ, εξάλλου, η γενική συνέλευση της ΕΥΕΔ στην συνεδρίαση της 25.11.2019 αποφάσισε ομοφώνως την επιλογή του παρεμβαίνοντος οργανισμού «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» ως οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, που θα διαδεχόταν την Ε.Υ.Ε.Δ., κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 8 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017. Ενόψει δε του ότι για την εκτίμηση της βιωσιμότητας ενός υπό ίδρυση οργανισμού συλλογικής διαχείρισης λαμβάνεται υπόψη, κατά το άρθρο 4 παρ. 2 περ. γ΄ του ν. 4481/2017, όχι μόνον ο αριθμός των δικαιούχων που έχουν ήδη αναθέσει την εκπροσώπησή τους σε αυτόν, αλλά και ο αριθμός των δικαιούχων που, με βάση υπάρχοντα στοιχεία, πιθανολογείται σοβαρά ότι πρόκειται να αναθέσουν στον οργανισμό την εκπροσώπησή τους, καθώς και το ρεπερτόριο που ανήκει σε αυτούς, το γεγονός και μόνον ότι ένας μεγάλος αριθμός δικαιούχων είχε επιλέξει να αφήσει τη διαχείριση των δικαιωμάτων του στην Ε.Υ.Ε.Δ. αρκούσε για να συναγάγει η Διοίκηση σοβαρή πιθανολόγηση ότι ένα σημαντικό μέρος των δικαιούχων αυτών θα επέλεγε να αναθέσει την εκπροσώπησή του στο νέο οργανισμό, ανεξαρτήτως αν στον νέο αυτό οργανισμό θα ανετίθετο και η διεκπεραίωση των εκκρεμοτήτων από την έκτακτη διαχείριση της Ε.Υ.Ε.Δ.. Εξάλλου, για την κρίση περί βιωσιμότητας και αποτελεσματικότητας στη διαχείριση των δικαιωμάτων ενός υπό ίδρυση μη κερδοσκοπικού οργανισμού συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας δεν ασκεί καμία επιρροή το κεφάλαιο που έχει καταβληθεί για την ίδρυση του εν λόγω οργανισμού. Άλλωστε, στο άρθρο 4 του ν. 4481/2017 δεν προβλέπεται για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας ενός τέτοιου οργανισμού καμία προϋπόθεση σχετικά με το ύψος του καταβλητέου για την ίδρυσή του κεφαλαίου. Ούτε, άλλωστε, το γεγονός ότι η Ε.Δ.Ε.Μ. συστάθηκε μόλις τον Μάϊο 2019 (και το καταστατικό της καταχωρήθηκε στο οικείο μητρώο τον Ιούνιο του ίδιου έτους) αποκλείει την πιθανολόγηση της βιωσιμότητάς της και την χορήγηση σε αυτήν άδειας να λειτουργήσει ως οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, διότι το ως άνω άρθρο 4 του ν. 4481/2017 ρυθμίζει ακριβώς την περίπτωση ιδρύσεως νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, η κρίση περί της βιωσιμότητας του οποίου προφανώς στηρίζεται, επιτρεπτώς κατά τον νόμο, εν μέρει σε πιθανολογήσεις. Η άποψη ότι θα έπρεπε να είναι «βέβαιη» η βιωσιμότητα του υπό ίδρυση οργανισμού συλλογικής διαχείρισης θα ήταν αντίθετη προς τις διατάξεις του ανωτέρω άρθρου, διότι θα καθιστούσε πρακτικώς αδύνατη την ίδρυση νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, πράγμα που προδήλως δεν ήθελε ο νομοθέτης, και θα υποχρέωνε τους δικαιούχους πνευματικών δικαιωμάτων να προσχωρήσουν στον υπάρχοντα κατά τη δημοσίευση του ν. 4481/2017 μοναδικό οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, τον ήδη αιτούντα. Με τα δεδομένα αυτά η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη.
Η νομιμότητα δε και η επάρκεια της αιτιολογίας της προσβαλλομένης πράξεως ως προς τη βιωσιμότητα του παρεμβαίνοντος οργανισμού δεν κλονίζεται από το γεγονός ότι με την μεταγενέστερη κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία μεταφέρεται σε αυτόν η δραστηριότητα της Ε.Υ.Ε.Δ., προβλέπεται ότι θα μεταβιβασθούν σε αυτόν πάγια στοιχεία από τον Ο.Π.Ι., προεχόντως διότι η μεταφορά αυτή δεν χωρεί αυτοδικαίως, αλλά κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του παρεμβαίνοντος οργανισμού και του Ο.Π.Ι., το σχετικό δε τίμημα θα εξοφληθεί τμηματικά εντός ενός έτους. Εξάλλου, για την χορήγηση άδειας λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης στην παρεμβαίνουσα Ε.Δ.Ε.Μ. δεν απαιτείτο κατά νόμο στην υποβληθείσα έκθεση βιωσιμότητας να αποτυπωθούν «όλα τα στοιχεία εκείνα που αποτελούν την προεργασία για την έκδοση της ΚΥΑ του άρθρου 51 παρ. 8 ως προς τα θέματα αποτίμησης αξίας των μεταβιβαζομένων στοιχείων της ΕΥΕΔ και τον τρόπο καταβολής του ποσού που τυχόν προκύψει από το διάδοχο οργανισμό προς τον ΟΠΙ», όπως αβασίμως προβάλλει ο αιτών.
Κατόπιν αυτών, καθώς και των εκτεθέντων στη σκέψη 10, είναι απορριπτέοι όλοι οι λόγοι ακυρώσεως, με τους οποίους προβάλλεται αντίθεση της διάταξης του άρθρου 51 Α παρ. 8 του ν. 4481/2017 προς το Σύνταγμα [άρθρα 4 παρ. 1, 5 παρ. 1 (από προφανή παραδρομή γίνεται επίκληση της παρ. 3 του εν λόγω άρθρου 5), 25 παρ. 1], καθώς και όλοι οι λόγοι, με τους οποίους πλήσσεται η νομιμότητα και επάρκεια της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης και, μεταξύ άλλων, προβάλλεται ότι, κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 4 του ν. 4481/2017, η επίδικη αδειοδότηση δεν στηρίζεται στην υφιστάμενη βιωσιμότητα και αποτελεσματικότητα της Ε.Δ.Ε.Μ., αλλά στο μελλοντικό και αβέβαιο γεγονός της μεταβίβασης σε αυτήν του συνόλου της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ., βάσει εκδοθησόμενης κοινής υπουργικής απόφασης, ότι το καταβληθέν για την ίδρυση της Ε.Δ.Ε.Μ. κεφάλαιο είναι πολύ μικρό, ότι η ΕΔΕΜ συστάθηκε μόλις στις 31.5.2019, με αποτέλεσμα να μην είναι βέβαιη η συνοχή, η αποτελεσματικότητα, η εύρυθμη λειτουργία και, συνεπώς, η βιωσιμότητά της, και ότι δεν έχει ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η ΕΔΕΜ θα υποχρεωθεί να υποβληθεί σε δαπάνες για την αγορά παγίων στοιχείων από τον Ο.Π.Ι.. Εξάλλου, το άρθρο 4 του ν. 4481/2017 δεν προβλέπει, για την χορήγηση άδειας λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, την υποβολή επιχειρηματικού σχεδίου που να έχει συγκεκριμένο τύπο, να περιλαμβάνει συγκεκριμένα στοιχεία και να είναι «προϊόν προεργασίας δύο ετών, ήτοι τουλάχιστον από τότε που λειτούργησε η ΕΥΕΔ», και, συνεπώς, ο περί του αντιθέτου λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Καθό δε μέρος με τους λόγους που πλήσσουν την αιτιολογία της προσβαλλομένης πράξης αμφισβητείται η ουσιαστική κρίση της Διοίκησης ότι από το σύνολο των στοιχείων που προσκομίσθηκαν προκύπτει η βιωσιμότητα του παρεμβαίνοντος οργανισμού και η αποτελεσματικότητα αυτού στη διαχείριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων, αυτοί είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι. Ο προβαλλόμενος με το κατατεθέν στις 7.4.2020 δεύτερο πρόσθετο δικόγραφο λόγος περί παρανομίας της προσβαλλόμενης πράξης, διότι ο Ο.Π.Ι. δεν χορήγησε στον αιτούντα τα στοιχεία του φακέλου, που ελήφθησαν υπόψη για την έκδοση αυτής, με συνέπεια να μην είναι σε θέση ο αιτών να εξειδικεύσει, με παράθεση λεπτομερειών, όλα τα επιχειρήματα που είχε προβάλει με τους ήδη προβληθέντες λόγους, είναι επίσης απορριπτέος, καθόσον η αιτίαση αυτή δεν συνιστά πλημμέλεια δυναμένη να οδηγήσει στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης. Άλλωστε, ο αιτών κατέθεσε στη συνέχεια τέσσερα ακόμη δικόγραφα προσθέτων λόγων, ενώ είχε την ευχέρεια να λάβει γνώση των στοιχείων του φακέλου που είχαν περιέλθει στο Δικαστήριο. Προβάλλεται, περαιτέρω, ότι η από 23.5.2018 απόφαση της γενικής συνέλευσης της ΕΥΕΔ, με την οποία αποφασίστηκε η ίδρυση νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης και η ανάθεση σ’ αυτόν της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ., είναι παράνομη και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να αποτελέσει νόμιμο έρεισμα για την έκδοση της προσβαλλομένης πράξης, διότι, κατά το άρθρο 51 Α παρ. 8 του ν. 4481/2017, η Ε.Υ.Ε.Δ. μπορούσε μόνον να αποφασίσει για τη μεταβίβαση της δραστηριότητάς της σε κάποιον από τους υπάρχοντες οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη 10, κατά την έννοια της ανωτέρω διάταξης, η γενική συνέλευση της Ε.Υ.Ε.Δ. μπορούσε να αποφασίσει την σύσταση νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, καθόσον η υποχρεωτική ανάθεση της εκπροσώπησης των μελών της, μετά την λήξη της προσωρινής και έκτακτης διαχείρισης, στον μοναδικό τότε υφιστάμενο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, τον ήδη αιτούντα, θα παραβίαζε τη συμβατική ελευθερία των εν λόγω μελών. Ανεξαρτήτως, πάντως, της δυνατότητας που παρείχε το ανωτέρω άρθρο για τη λήψη αποφάσεως περί συστάσεως νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης κατά τρόπο οργανωμένο από τη γενική συνέλευση των μελών της Ε.Υ.Ε.Δ., δηλαδή από τους ίδιους τους δικαιούχους πνευματικών δικαιωμάτων, εν πάση περιπτώσει αυτοί μπορούσαν, ακόμη και αν δεν προβλεπόταν ρητώς από το νόμο η δυνατότητα αυτή, να ιδρύσουν νομικό πρόσωπο και να ζητήσουν την χορήγηση σε αυτό άδειας λειτουργίας ως οργανισμού συλλογικής διαχείρισης κατά τα προβλεπόμενα ειδικότερα στο άρθρο 4 του ν. 4481/2017. Ενόψει τούτου, οι προβαλλόμενοι με το κύριο δικόγραφο και τα πρόσθετα δικόγραφα λόγοι ότι οι από 23.10.2018 και 25.11.2019 αποφάσεις της γενικής συνέλευσης της Ε.Υ.Ε.Δ. είναι άκυρες, ανυπόστατες και παράνομες για μια σειρά πλημμελειών που αφορούν παραβάσεις του άρθρου 9 του ν. 4481/2017 και του ν. 1667/1986, στον οποίο το άρθρο αυτό παραπέμπει (όπως νομιμότητα προσκλήσεων, ύπαρξη απαρτίας, αναγραφή θεμάτων στην ημερήσια διάταξη, υπογραφή πρακτικών κ.ά.) και ότι, ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν να αποτελέσουν νόμιμο έρεισμα για την έκδοση της προσβαλλομένης πράξης, είναι απορριπτέοι εν πάση περιπτώσει ως αλυσιτελείς. Περαιτέρω, οι λόγοι αυτοί – οι οποίοι αφορούν τη νομιμότητα αποφάσεων (που φέρουν κατ’ αρχήν τα απαραίτητα εξωτερικά γνωρίσματα υποστατής απόφασης) της γενικής συνέλευσης νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, η οποία δεν ελέγχεται παρεμπιπτόντως από το Συμβούλιο της Επικρατείας – είναι απορριπτέοι ως αλυσιτελείς και διότι, κατά τα εκτεθέντα ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη ευρίσκει επαρκές έρεισμα για τη θεμελίωση της κρίσης της περί βιωσιμότητας του παρεμβαίνοντος οργανισμού στον αριθμό των μελών του και στο ρεπερτόριο που διαθέτει, καθώς και στη σοβαρή πιθανολόγηση ότι ένας μεγάλος αριθμός των δικαιούχων, οι οποίοι είχαν αναθέσει την εκπροσώπησή τους στην Ε.Υ.Ε.Δ. και παρέμεναν σε αυτήν έως τις συνεδριάσεις της γενικής συνέλευσης στις ανωτέρω δύο ημερομηνίες, έστω και αν δεν μετείχαν σε αυτές, θα επέλεγαν τον νέο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης που θα ιδρυόταν μετά τη λήξη της έκτακτης και προσωρινής διαχείρισης της Ε.Υ.Ε.Δ. [πράγμα που επιβεβαιώθηκε, άλλωστε, από το γεγονός ότι ο αριθμός των μελών της Ε.Δ.Ε.Μ. από 269 κατά την ίδρυσή της είχε αυξηθεί σε 1290 κατά την σύνταξη της έκθεσης βιωσιμότητας]. Συνεπώς, η βιωσιμότητα του παρεμβαίνοντος οργανισμού δεν βασίζεται ούτε κυρίως ούτε πολύ περισσότερο αποκλειστικώς στο γεγονός ότι στον οργανισμό αυτό ανατέθηκε στη συνέχεια και η διεκπεραίωση των εκκρεμοτήτων από την ως άνω διαχείριση της Ε.Υ.Ε.Δ..
Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι η ανάθεση αυτή αποβλέπει όχι στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος ανταγωνιστικής προς τον ήδη αιτούντα οργανισμό επιχείρησης ούτε στη μεταβίβαση στον παρεμβαίνοντα οργανισμό περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν σε κρατική υπηρεσία, αλλά στην προστασία των συμφερόντων των δικαιούχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και στη διασφάλιση ότι μετά την λήξη της έκτακτης και προσωρινής, αλλά συλλογικής, διαχείρισης από την Ε.Υ.Ε.Δ. θα εισπραχθούν και θα διανεμηθούν στους εν λόγω δικαιούχους τα ποσά που οφείλονται ακόμη σε αυτούς από τη διαχείριση των δικών τους δικαιωμάτων, προς το σκοπό δε αυτό ο νομοθέτης έκρινε ως περισσότερο πρόσφορο μέσο την ανάθεση σε ένα φορέα της διαχείρισης του συνολικού διαχειριστικού προϊόντος της Ε.Υ.Ε.Δ. αντί του επιμερισμού των εσόδων, απαιτήσεων και εν γένει εκκρεμοτήτων που αφορούν κάθε δικαιούχο, που είχε παραμείνει στην Ε.Υ.Ε.Δ., χωριστά και μεταφοράς αυτών στον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης που θα επέλεγε ο αντίστοιχος δικαιούχος κατά τη διάταξη του εδαφίου α΄ της παρ. 8 του άρθρου 51 Α του ν. 4481/2017.
16. Επειδή, κατά την γνώμη, όμως, της Αντιπροέδρου Μ. Καραμανώφ, των Συμβούλων Μ. Παπαδοπούλου, Τ. Κόμβου, Α.Μ. Παπαδημητρίου, Μ. Σωτηροπούλου, Π. Τσούκα και Ι. Αργυράκη και των Παρέδρων Ι. Μιχαλακόπουλου και Ο. Νικολαράκου, αφού οι παραστάντες στην έκτακτη γενική συνέλευση της Ε.Υ.Ε.Δ. της 23.10.2018 δημιουργοί δεν συγκροτούν γενική συνέλευση με εξουσίες αντιπροσώπευσης και δέσμευσης των μη παραστάντων, δεν δύναται να θεωρηθεί ότι η μεταγενεστέρως ιδρυθείσα Ε.Δ.Ε.Μ. τεκμαίρεται ότι θα έχει ως μέλη όλους τους συμβαλλόμενους με την Ε.Υ.Ε.Δ. δημιουργούς ούτε, κατ’ επέκταση, ότι τα οικονομικά στοιχεία αυτών μεταβιβάζονται αυτοδικαίως από την Ε.Υ.Ε.Δ. στην Ε.Δ.Ε.Μ., [όπως ρητώς δέχεται η έκθεση βιωσιμότητας στην οποία στηρίζεται η προσβαλλομένη άδεια] ώστε να δύνανται να αποτελέσουν νόμιμο έρεισμα για την οικονομική βιωσιμότητα της τελευταίας. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τη γνώμη αυτή, η προσβαλλόμενη απόφαση της Υπουργού η οποία στήριξε την κρίση της περί πρόδηλης βιωσιμότητας της Ε.Δ.ΕΜ. στις ανωτέρω παραδοχές, παρίσταται μη νομίμως αιτιολογημένη και πρέπει, για το λόγο αυτό, να ακυρωθεί.
17. Επειδή, προβάλλεται, τέλος, ότι η απόφαση για την ίδρυση ενός οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, στον οποίο θα μεταβιβασθεί το σύνολο της περιουσίας, της δραστηριότητας, της υποδομής της Ε.Υ.Ε.Δ., δημιουργεί αδικαιολόγητα άνισες συνθήκες ανταγωνισμού και αποτελεί απαγορευμένη ενίσχυση κατά τα άρθρα 106 και 107 της της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης [ΣΛΕΕ], διότι ο νέος οργανισμός αποκτά ειδικό προνόμιο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κίνδυνος νόθευσης της αγοράς της διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και καταχρηστικής συμπεριφοράς του νέου οργανισμού σε βέβαιη μελλοντικά δεσπόζουσα θέση, ενώ, εξάλλου, δεν έχει τηρηθεί η διαδικασία του άρθρου 108 της ΣΛΕΕ για την χορήγηση της εν λόγω ενίσχυσης. Οι λόγοι αυτοί είναι απορριπτέοι ως αλυσιτελείς, εφόσον με την προσβαλλόμενη πράξη χορηγείται, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 4 του ν. 4481/2017, άδεια λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης στον παρεμβαίνοντα οργανισμό και δεν μεταφέρεται σε αυτόν η δραστηριότητα της Ε.Υ.Ε.Δ., η πράξη δε αυτή ευρίσκει, κατά τα προεκτεθέντα, επαρκές έρεισμα για τη θεμελίωση της κρίσης της περί βιωσιμότητας του εν λόγω οργανισμού στο αριθμό των μελών του και στην εμπορική αξία και τη διαχρονική δυναμική του ρεπερτορίου που διαθέτει, καθώς και στη σοβαρή πιθανολόγηση ότι ένας μεγάλος αριθμός των δικαιούχων, οι οποίοι είχαν αναθέσει την εκπροσώπησή τους στην Ε.Υ.Ε.Δ. και παρέμεναν σε αυτήν έως τις συνεδριάσεις της γενικής συνέλευσης της 23.10.2018 και 25.11.2019, έστω και αν δεν μετείχαν σε αυτές, θα επέλεγαν τον νέο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης που θα ιδρυόταν μετά τη λήξη της έκτακτης και προσωρινής διαχείρισης της Ε.Υ.Ε.Δ. και δεν στηρίζει την κρίση της, ούτε κυρίως, ούτε πολύ περισσότερο αποκλειστικώς, στο γεγονός ότι στο νέο οργανισμό θα μεταφερθεί και η δραστηριότητα της Ε.Υ.Ε.Δ.. Εν πάση περιπτώσει οι ανωτέρω αιτιάσεις είναι απορριπτέες και για τους λόγους που εκτίθενται ειδικότερα στις επόμενες σκέψεις.
18. Επειδή, στο άρθρο 107 η Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει στο άρθρο 102 ότι: «Είναι ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά και απαγορεύεται, κατά το μέτρο που δύναται να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών, η καταχρηστική εκμετάλλευση από μια ή περισσότερες επιχειρήσεις της δεσπόζουσας θέσης τους εντός της εσωτερικής αγοράς ή σημαντικού τμήματός της. …», στο άρθρο 106 παρ. 1 ότι: «Τα κράτη μέλη δεν θεσπίζουν ούτε διατηρούν μέτρα αντίθετα προς τους κανόνες των Συνθηκών, ιδίως προς εκείνους των άρθρων .. 101 μέχρι και 109, ως προς τις δημόσιες επιχειρήσεις και τις επιχειρήσεις στις οποίες χορηγούν ειδικά ή αποκλειστικά δικαιώματα», στο άρθρο 107 ότι: «1. Ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές, εκτός αν οι Συνθήκες ορίζουν άλλως. 2. … 3. Δύνανται να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά: α) … γ) οι ενισχύσεις για την προώθηση της αναπτύξεως ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον. δ) …» και στο άρθρο 108: «1. … 2. Αν η Επιτροπή διαπιστώσει, αφού τάξει προηγουμένως στους ενδιαφερομένους προθεσμία για να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους, ότι ενίσχυση που χορηγείται από ένα κράτος ή με κρατικούς πόρους δεν συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά κατά το άρθρο 107, ότι η ενίσχυση αυτή εφαρμόζεται καταχρηστικώς, αποφασίζει ότι το εν λόγω κράτος οφείλει να την καταργήσει ή να την τροποποιήσει εντός προθεσμίας που η ίδια καθορίζει … Κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους, το Συμβούλιο δύναται να αποφασίσει ομοφώνως ότι ενίσχυση που έχει θεσπισθεί ή που πρόκειται να θεσπισθεί από το κράτος αυτό, θεωρείται συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 107… αν εξαιρετικές περιστάσεις δικαιολογούν μία τέτοια απόφαση … 3. Η Επιτροπή ενημερώνεται εγκαίρως περί των σχεδίων που αποβλέπουν να θεσπίσουν ή να τροποποιήσουν τις ενισχύσεις, ώστε να δύναται να υποβάλει τις παρατηρήσεις της. Αν κρίνει ότι σχέδιο ενισχύσεως δεν συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά, κατά το άρθρο 107, κινεί αμελλητί τη διαδικασία που προβλέπεται από την προηγούμενη παράγραφο. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν δύναται να εφαρμόσει τα σχεδιαζόμενα μέτρα πριν η Επιτροπή καταλήξει σε τελική απόφαση».
19. Επειδή, στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων, τα εθνικά δικαστήρια μπορούν να επιλαμβάνονται διαφορών, οι οποίες τα υποχρεώνουν να ερμηνεύσουν και να εφαρμόσουν την έννοια της ενισχύσεως του άρθρου 107 παρ. 1 ΣΛΕΕ (πρώην 87 παρ. 1 ΣΕΚ), προκειμένου ιδίως να κρίνουν αν ένα κρατικό μέτρο που ελήφθη χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία προηγουμένου ελέγχου του άρθρου 108 παρ. 3 ΣΛΕΕ (πρώην 88 παρ. 3 ΣΕΚ) έπρεπε να είχε υποβληθεί στη διαδικασία αυτή (πρβλ. ΔΕΚ, αποφάσεις της 22.3.1977, C- 78/76, Steinike & Weinlig, Συλλ. 1977, σ. 171, σκ. 14, της 21.11.1991, C-354/90, Fédération nationale du commerce extérieur des produits alimentaires και Syndicat national des négociants et transformateurs de saumon, Συλλ. 1991, σ. I-5505, σκέψη 10, της 11.7.1996, C-39/94, SFEI κ.λπ., σκ. 49, της 8.11.2001, C-143/99, Adria-Wien Pipeline και Wietersdorfer & Peggauer Zementwerke, σκ. 21-32, της 5.10.2006, C-368/04, Transalpine Ölleitung in Österreich, σκ. 39 κ.ά.). Αντιθέτως, τα εθνικά δικαστήρια δεν είναι αρμόδια να αποφαίνονται επί του αν μια κρατική ενίσχυση συμβιβάζεται με την κοινή αγορά. Η κρίση αυτή εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Επιτροπής, η οποία ασκείται υπό τον έλεγχο του δικαστή της Ένωσης (πρβλ. ΔΕΚ, αποφάσεις της 18.7.2007, C-119/05, Lucchini, σκ. 50-51, της 9.8.1994, C-44/93, Namur-Les assurances du crédit SA, σκ. 17).
20. Επειδή, ο χαρακτηρισμός ενός μέτρου ως ενίσχυσης κατά την έννοια της Συνθήκης προϋποθέτει ότι πληρούται το καθένα από τα τέσσερα σωρευτικά κριτήρια του άρθρου 107 παρ. 1 ΣΛΕΕ (πρώην 87 παρ. 1 ΣΕΚ), ήτοι α) να πρόκειται για παρέμβαση εκ μέρους του κράτους ή μέσω κρατικών πόρων, β) η παρέμβαση αυτή να μπορεί να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών, γ) να χορηγεί πλεονέκτημα στον δικαιούχο και δ) να νοθεύει ή να απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό (ΔΕΚ, αποφάσεις της 17.11.2009, C-169/08, Presidente del Consiglio dei Ministri, σκ. 52, της 17.7.2008, C-206/06, Essent Netwerk Noord κ.λπ., σκ. 63-64 κ.ά.). Προς τον σκοπό της εκτίμησης του επιλεκτικού χαρακτήρα του επίμαχου μέτρου, πρέπει να εξεταστεί αν, στο πλαίσιο ενός δεδομένου νομικού καθεστώτος, το εν λόγω μέτρο συνιστά πλεονέκτημα για ορισμένες επιχειρήσεις σε σχέση προς άλλες οι οποίες τελούν σε συγκρίσιμη πραγματική και νομική κατάσταση, εν όψει του σκοπού που διώκεται με το οικείο μέτρο (πρβλ. ΔΕΚ, αποφάσεις της 8.11.2001, C-143/99, Adria-Wien Pipeline GmbH και Wietersdorfer, σκ. 41-42, της 11.9.2008, Unión General de Trabajadores de La Rioja κ.λπ., συν. υποθ. C-428 έως 434/06, σκ. 46, της 22.12.2008, C-487/06 P, British Aggregates Association κατά Επιτροπής, σκ. 82, της 17.11.2009, C-169/2008, Presidente del Consiglio dei Ministri, σκ. 61, ΔΕΕ, απόφαση της 15.5.2019, Achema κ.λπ., C-706/17, σκ. 84, κ.ά.). Πάντως, η ύπαρξη πλεονεκτήματος δεν μπορεί να συναχθεί άνευ ετέρου από τη διαφορετική μεταχείριση, αντικείμενο της οποίας αποτελούν οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις. Πράγματι, δεν υφίσταται τέτοιο πλεονέκτημα εφόσον η εν λόγω διαφορετική μεταχείριση δικαιολογείται από λόγους οι οποίοι ανάγονται στη λογική του συστήματος (ΔΕΚ, αποφάσεις της 22.11.2001, C-53/00, Ferring SA, Συλλ. 2001, Ι 9098, σκ. 17, της 13.2.2003, C-409/00, Ισπανία κατά Επιτροπής, σκ. 52, της 29.4.2004, C-159/01, Βασίλειο των Κάτω Χωρών κατά Επιτροπής, σκ. 42, της 22.12.2008, C-487/06 P, British Aggregates Association κατά Επιτροπής, σκ. 83, και ΔΕΕ, αποφάσεις της 15.11.2011, συν. υποθ. C-106 και 107/09, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Βασίλειο της Ισπανίας κατά Government of Gibraltar και Ηνωμένου Βασιλείου, σκ. 145, και της 21.12.2016, C-524/14 P, Επιτροπή κατά Hansestadt Lübeck, σκ. 41 κ.ά.).
21. Επειδή, ο παρατιθέμενος στη σκέψη 17 λόγος, με τον οποίο προβάλλεται ότι η απόφαση για την ίδρυση ενός οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, στον οποίο θα μεταβιβασθεί το σύνολο της περιουσίας, της δραστηριότητας, της υποδομής και της πελατείας της Ε.Υ.Ε.Δ., αποτελεί απαγορευμένη ενίσχυση κατά τα άρθρα 106 και 107 της ΣΛΕΕ, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι σύμφωνα με το άρθρο 108 της ΣΛΕΕ, η Επιτροπή είναι η μόνη αρμόδια, υπό τον έλεγχο του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να εκτιμά το συμβατό των κρατικών ενισχύσεων με την κοινή αγορά (πρβλ. ΣτΕ 3013/2014 Ολ. σκ. 28, 2201/2010 Ολομ., 1224/2018, 1917-8/2019, 2406/2014, κ.ά.). Καθ’ ο μέρος προβάλλεται ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη του άρθρου 51Α παρ. 8 του ν. 4481/2017 μεταφορά της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ. στην ΕΔΕΜ, στην οποία χορηγείται άδεια λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχείρισης με την ήδη προσβαλλόμενη απόφαση, συνιστά απαγορευμένη κρατική ενίσχυση, για τη χορήγηση της οποίας δεν τηρήθηκε η διαδικασία του άρθρου 108 της ΣΛΕΕ, ο λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, προεχόντως διότι, ακόμη και αν γινόταν δεκτό ότι η μεταφορά της «δραστηριότητας» της Ε.Υ.Ε.Δ. σε έναν μόνον ΟΣΔ υποκρύπτει μια τέτοια κρατική ενίσχυση, η παρέμβαση αυτή δικαιολογείται από λόγους οι οποίοι ανάγονται στη λογική και φύση του πλαισίου της έκτακτης συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων. Ειδικότερα, η πρόβλεψη για τη μεταφορά, κατά τη λήξη της έκτακτης συλλογικής διαχείρισης, της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ. σε έναν μόνον οργανισμό και την παράλληλη πρόσβαση του νέου οργανισμού στην υποδομή και τα επιμέρους στοιχεία, υλικά και άυλα, τα οποία είναι αναγκαία για την άσκηση της δραστηριότητας αυτής, κρίθηκε απαραίτητη από τον νομοθέτη, προκειμένου να διασφαλιστεί το προϊόν της έκτακτης διαχείρισης των δικαιωμάτων των πνευματικών δημιουργών, οι οποίοι με δική τους βούληση αποφάσισαν να μην συμβληθούν με άλλον ΟΣΔ και με δική τους πρωτοβουλία ίδρυσαν τον νέο οργανισμό. Είναι δε συμβατή με τη λογική των λειτουργούντων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης συστημάτων συλλογικής διαχείρισης, τα οποία, χάριν της διασφάλισης της είσπραξης και της δίκαιης και αποτελεσματικής διαχείρισης των αμοιβών προς όφελος των πνευματικών δημιουργών, βασίζονται άλλοτε σε ΟΣΔ που λειτουργούν, δυνάμει μονοπωλίου που τους αναγνωρίζεται είτε εκ του νόμου είτε de facto εντός της επικράτειας ενός και μόνον κράτους μέλους, (βλ. Προτάσεις Γενικού Εισαγγελέα της 14.11.2013, στην υπόθεση C-351/12, OSA, σκ. 72 και 77), και άλλοτε σε ΟΣΔ που έχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά και εκπροσωπούν έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό δικαιούχων τόσο ημεδαπών όσο και αλλοδαπών (βλ. και αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον ν. 4531/2018). Σε κάθε περίπτωση, όπως συνάγεται από τις διατάξεις των παρ. 1 και 3 του άρθρου 17 του ν. 4481/2017, όπως αυτές τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 85 του ν. 4605/2019, τα προς μεταβίβαση έσοδα από δικαιώματα και επενδύσεις εσόδων και οι συναπτόμενες προς αυτά απαιτήσεις και αξιώσεις των ΟΣΔ, της ΑΟΔ του άρθρου 50 του ν. 4481/2017 ή της Ε.Υ.Ε.Δ./Ο.Π.Ι. κατά την έκτακτη διαχείριση, δεν ανήκουν κατά κυριότητα στους εν λόγω φορείς τακτικής ή έκτακτης διαχείρισης, ώστε να μεταβιβάζονται έναντι καταβολής σε αυτούς ανταλλάγματος, αλλά ανήκουν κατά κυριότητα στους δικαιούχους δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, στους οποίους και οφείλουν να διανεμηθούν από τον επιλεγέντα από αυτούς οργανισμό. Ως εκ τούτου, η μεταβίβαση στην ΕΔΕΜ των σχετικών με τα έσοδα αυτά ποσών, αξιώσεων και απαιτήσεων προβλέπεται προκειμένου αυτά να διανεμηθούν στους εν λόγω δικαιούχους από τον επιλεγέντα ελευθέρως από αυτούς, κατά την άσκηση της απονεμημένης με το άρθρο 51 Α παρ. 8 του ν. 4481/2017 συλλογικής διαχειριστικής αρμοδιότητας, οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και δεν συνιστά μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων κρατικού φορέα σε ιδιώτη, εν προκειμένω της Ε.Υ.Ε.Δ./Ο.Π.Ι στην Ε.Δ.Ε.Μ.. Η δε μεταβίβαση τυχόν περιουσιακών στοιχείων της Ε.Υ.Ε.Δ./Ο.Π.Ι. στην ΕΔΕΜ προβλέπεται ρητώς να γίνει έναντι καταβολής ανταλλάγματος [βλ. και την υπ’ αριθ. ΥΠΠΟΑ/ΓΡΥΠ/237529/6053/12.5.2020 κοινή υπουργική απόφαση για τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων της ΕΥΕΔ/Ο.Π.Ι. (πληροφοριακών συστημάτων, φορητών εκτυπωτών και λοιπών παγίων) για την οποία έχει θεσπιστεί, όπως έχει ήδη εκτεθεί, διαδικασία υπολογισμού και καταβολής ανταλλάγματος, κατόπιν αποτίμησης της αξίας τους], ενώ και το χρηματικό υπόλοιπο της δοθείσας στην ΕΥΕΔ επιχορήγησης παραμένει κατά ρητή πρόβλεψη στον Ο.Π.Ι.. Εξάλλου, η ΕΔΕΜ δεν καθίσταται κύριος του αρχείου της ΑΕΠΙ Α.Ε. ούτε δικαιούται να το διαθέτει προς τρίτους, αλλά το χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνον προς τον σκοπό άσκησης της μεταβιβαζόμενης δραστηριότητας, υποχρεούμενη να το αποδώσει στον νόμιμο δικαιούχο δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας αμέσως μετά τη λήξη της δραστηριότητας αυτής. Με τα δεδομένα αυτά, οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν αποφέρουν πρόσθετα οφέλη στους δικαιούχους πνευματικών δικαιωμάτων που εκπροσωπούνται από την ΕΔΕΜ ούτε, πολύ περισσότερο, ευθέως στην ίδια την ΕΔΕΜ και επομένως δεν συντρέχουν σωρευτικά οι προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό ενός μέτρου ως ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 107 παρ. 1 ΣΛΕΕ. Εξάλλου, με τα δεδομένα αυτά είναι απορριπτέος ως αβάσιμος και ο λόγος ακυρώσεως περί παραβάσεως του άρθρου 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ λόγω μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων στην ΕΔΕΜ χωρίς αντάλλαγμα, ανεξαρτήτως του ότι ο αιτών οργανισμός δεν έχει έννομο συμφέρον για την προβολή του λόγου αυτού, διότι, εν πάση περιπτώσει, τα στοιχεία στα οποία αναφέρεται, δεν ανήκουν σ’ αυτόν.
22. Επειδή, ο παρατιθέμενος στη σκέψη 17 λόγος, με τον οποίο προβάλλεται παραβίαση των άρθρων 102 και 106 της ΣΛΕΕ, είναι επίσης απορριπτέος ως αβάσιμος. Και τούτο, διότι σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η, προς τον σκοπό της είσπραξης, εκκαθάρισης και απόδοσης των αμοιβών των μελών της Ε.Υ.Ε.Δ. που ανάγονται στην περίοδο της έκτακτης διαχείρισης, μεταβίβαση της δραστηριότητας της έκτακτης διαχείρισης της Ε.Υ.Ε.Δ. στον «διάδοχο» οργανισμό προϋποθέτει την ανάληψη από τον τελευταίο αυτόν, στο πλαίσιο της ελευθερίας των συμβάσεων και κατά τις προβλέψεις του ν. 4481/2017, της συλλογικής διαχείρισης των δικαιωμάτων της μελών της Ε.Υ.Ε.Δ., οι οποίοι, με δική τους βούληση, δεν άσκησαν το δικαίωμα αποχωρήσεως ή δεν κατήγγειλαν την αυτοδικαίως συναφθείσα με τον Ο.Π.Ι. σύμβαση. Συνεπώς, η σύσταση νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης επί μουσικών έργων δεν είναι αποτέλεσμα κρατικού μέτρου, ούτε συνιστά χορήγηση από το κράτος ειδικών ή αποκλειστικών δικαιωμάτων κατά το άρθρο 106 παρ. 1 ΣΛΕΕ, σε κάθε δε περίπτωση τυχόν δημιουργία δεσπόζουσας θέσης στην οικεία αγορά συλλογικής διαχείρισης επί μουσικών έργων με την ίδρυση, στο πλαίσιο της συναλλακτικής δράσης των δικαιούχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, νέου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης δεν είναι αφ’ εαυτής ασύμβατη προς το άρθρο 102 ΣΛΕΕ. Άλλωστε, μόνη η μεταβίβαση της δραστηριότητας της Ε.Υ.Ε.Δ. στον διάδοχο ΟΣΔ δεν σημαίνει ότι αυτός ωθείται σε καταχρηστική εκμετάλλευση της δεσπόζουσας θέσης κατά παράβαση του άρθρου 102 ΣΛΕΕ.
23. Επειδή, ενόψει όσων δέχθηκε η μειοψηφία σχετικά με την εξουσία αντιπροσώπευσης και δέσμευσης των μελών της ΕΥΕΔ από τους παραστάντες κατά την επίμαχη γενική συνέλευση (σκέψη 11), η εξέταση των λόγων ακυρώσεως, με τους οποίους προβάλλεται ότι το σύστημα πάσχει και λόγω της αντίθεσης του προς τις ανωτέρω ενωσιακές διατάξεις, παρίσταται, κατά τη γνώμη όσων μειοψήφησαν, ως αλυσιτελής.
24. Επειδή, κατόπιν αυτών, πρέπει η κρινόμενη αίτηση, όπως συμπληρώθηκε με τα πρόσθετα δικόγραφα, να απορριφθεί στο σύνολό της και να γίνουν δεκτές οι ασκηθείσες παρεμβάσεις.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως.
Δέχεται τις ασκηθείσες παρεμβάσεις.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου και
Επιβάλλει στον αιτούντα οργανισμό τη δικαστική δαπάνη του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία ανέρχεται στο ποσό των εννιακοσίων είκοσι (460Χ2=920) ευρώ, και των παρεμβαινόντων, η οποία ανέρχεται για μεν τον Ο.Π.Ι., την «ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΔΕΜ» και την Ελένη Γιαννατσούλια στο ποσό των χιλίων εκατό (180+460+460=1.100) ευρώ για καθεμία από τις τρεις αυτές παρεμβάσεις, για δε τον Σταμάτη Κραουνάκη και τον Δημ. Πλέσσα και τους λοιπούς, οι οποίοι άσκησαν παρέμβαση το πρώτον ενώπιον της Ολομέλειας, στο ποσό των εξακοσίων σαράντα (180+460=640) ευρώ για καθεμία από τις δύο αυτές παρεμβάσεις.
Η διάσκεψη έγινε στις 15 Ιουνίου 2021
Η Πρόεδρος Η Γραμματέας
Ε. Σάρπ Ελ. Γκίκα
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 26ης Νοεμβρίου 2021.
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Δ. Σκαλτσούνης Ελ. Γκίκα